• اریش کستنرنویسنده آلمانی

عیدها تنها زمانی است که بچه ها بدون این که مجبور باشند تشکر کنند، هدیه می گیرند .

• آلفرد هیچکاک کارگردان

بچه های کوچک، بیش از هر چیز دیگری مرا می ترسانند.

• پیربورداژنقاش فرانسوی

بچه ها تصور می کنند همه چیز برای شان امکان پذیر است، .بزرگتر ها مطالبق امکانات شان عمل می کنند. پیرها احساس می کنند همه زندگی شان را به دنبال چیز های غیرممکن دویده اند.

• یوستین گوردر نویسنده و فیلسوف نروژی

بچه ها هیچ وقت پیش داوری نمی کنند.این اولین ویژگی یک فیلسوف بزرگ است . یک بچه جهان را همان طور که هست و بدون پیش داوری ، یعنی چیزی که نگرش ما بزرگسالان را تحریف می کند می بیند .

• آلیس فرنی ادیب فرانسوی

این که ما به بچه ها یاد می دهیم همه مشکلات فقط و فقط یک راه حل دارند، کار بسیار اشتباهی است .

• گوته نویسنده و شاعر آلمانی

با بچه داشتن ،شما پدر و مادر نمی شوید، همان طور که با پیانو داشتن، پیانیست نمی شوید.

• آندره ژیدنویسنده فرانسوی

اگر انسان ها ما را طرد کنند. بهتر از این است که مورد تنفر بچه ها باشیم .

• آنا گاوالدا نویسنده فرانسوی

من دوست دارم بر دو چیز از نزدیک حکمرانی کنم:کتاب ها و بچه ها، ولی از شانس بد تسلط بر این دو کاری غیر ممکن است .

• ژان پیاژه روان شناس سوئیسی

هر نکته ای را که به کودک یاد می دهیم، از اختراع و اکتشاف آن جلوگیری می کنیم .

• ژان لاکان روان شناس فرانسوی

یک بچه را با یک سیب و یک خرگوش در گهواره بگذارید اگر او خرگوش را خورد و با

سیب بازی کرد، برای تان یک ماشین نو می خرم .

• آلبرکامونویسنده فرانسوی

درد و رنج یک بچه وقتی عادلانه نباشد،بسیار نفرت انگیز و دردناک است.

• کریستین بوبن نویسنده فرانسوی

بچه ها مثل دریانوردانی هستند که به هر نقطه ای نگاه می کنند آن جا بیکران و وسیع است .

•  اسکاروایلدنویسنده انگلیسی

بچه ها با دوست داشتن والدینشان زندگی می کنند. وقتی بزرگ می شوند، دوباره آن ها قضاوت می کنند و گاهی هم آن ها را می بخشند.

• ضرب المثل چینی

پول، ثروت بی جان است، ولی بچه ها ثروت زنده هستند.

• ژیلبرت سزبرون نویسنده فرانسوی

استعداد بچه ها این است که همه چیز را کشف می کنند، بدون این که اسمش را بدانند.

•  آلبرت انیشتین دانشمند آلمانی

تا زمانی که بچه های بدبخت در دنیا وجود دارند . کلمه پیشرفت معنایی ندارد.

•  الکساندر دومای پدرنویسنده فرانسوی

چطور ممکن است بچه ها این قدر باهوش باشند، در حالی که خیلی از آدم بزرگ ها نادانند؟

• کلود میلر

 تنها سلاح بچه ها علیه دنیا، تصورات شان است .

آیاشما هم جزو افراد فراموشکار هستید؟ آیا می‌توانید نام عناصر درس شیمی را به یاد آورید. یا این که تاریخ اولین برخورد با همسرتان را به خاطر می‌آورید؟ مسلما خیر. این به دلیل آن است که حافظه به صورت انتخابی عمل می‌کند.
برخی از مسائل را به دلیل اهمیت بیشتر آسان‌تر از بقیه به ذهن می‌سپاریم. اما مغز قابلیت به خاطر سپردن هر موضوعی را دارد و فقط به کمی تمرین و ممارست نیاز است. در زیر شما را با روش‌های بهبود حافظه آشنا خواهیم کرد.
مساله: به جای پرداختن و وارد شدن به مطالب پیچیده روان‌شناسی در زمینه حافظه کوتاه مدت و بلندمدت بیایید فقط قرار بگذاریم دیگر مسائلی که نباید فراموش می‌کردیم را از قلم نیندازیم. برای مثال هر کسی، شاید به غیر از معلم شیمی، شما را به خاطر به یاد نیاوردن فرمول یک ماده خاص خواهد بخشید.

با این حال ممکن است هنگامی که در تختخواب خود دراز کشیده‌اید، به دلیل به خاطر نیاوردن تلفن دوست صمیمی‌تان کلافه و پریشان شوید. در زیر مواردی را که باید سعی در به ذهن سپردن آنها نمایید، آورده شده است: اسامی، شماره‌های تلفن، قیافه‌ها، کارها، قرارهای ملاقات، تاریخ‌های تولد، گفتگوها و حقایق.
به یاد نیاوردن موارد فوق معمولا نتیجه توجه نداشتن به اندازه کافی است. اگر برایتان مهم بود، هیچ‌گاه فراموش نمی‌کردید. بار دیگر کمی بیشتر سعی و دقت کنید و ببینید تا چه اندازه بیشتر موفق خواهید شد. همچنین مشخص کنید که کدام حافظه را دارید. بصری یا سمعی. وقتی پاسخ این سوال معلوم شد، در موقعیتی بهتر برای بهبود حافظه خود قرار خواهید گرفت.
در این قسمت نکات مهمی برای بهبود مهارت‌های به ذهن سپردن مسائل آمده است: 
* فعال باشید
این درباره هر چیزی باید اعمال شود. هنگامی که در حال شنیدن، تفکر و مطالعه هستید، سعی کنید از مطالبی که فرد دیگری به شما گفته، نکته‌برداری کنید. اگر بی‌حال و غیرفعال باشید، مغزتان دچار کندی و تعلل خواهد شد و اگر برای فعال بودن تلاش کنید، ذهنتان آنچه را که می‌بیند و می‌شنود را ثبت نموده و راحت‌تر می‌توانید آن را به خاطر بسپارید.
*تمرکز کنید
به جزییات دقت کنید. در طول روز چیزهای بسیار زیادی را می‌شنویم اما تنها آنهایی را به یاد می‌آوریم که برایمان اهمیت داشته باشد. مسائل مورد اهمیت خود را گسترش دهید تا بیشتر بتوانید آنها را به ذهن بسپارید. یک روش خوب این است که همه چیز را حیاتی فرض کنید. وانمود کنید که یک کارآگاه جنایی هستید و هرآنچه در اطراف شما در حال اتفاق افتادن است، اهمیت دارد.
پیوستگی ایجاد کنید: بین انچه می‌خواهید به یاد بسپارید و آنچه از پیش در ذهن دارید، ارتباط به وجود آورید. این ارتباط می‌تواند یک رنگ، یک عدد یا یک کلمه هم‌قافیه باشد. برای به‌خاطر داشتن نقشی از چیزهای مختلف، تصاویری که هم‌قافیه با اعداد هستند را برای خود مجسم کنید. همچنین می‌توانید از کلمات مخفف و ترکیب اسامی یا متصل نمودن اول حروف کلمات (مانند حروف ابجد) استفاده کنید.
*تکرار کنید
روش تنبیه معلم مدرسه‌تان را به یاد دارید؟ هرگاه فردی دچار خطایی می‌شد، مجبورش می‌کرد چندین و چند بار مطلبی را بنویسد. تکرار برای به ذهن سپردن موضوعات کمک کرده و باعث حک‌شدن افکار در مغزتان می‌شود. هرگاه فردی را ملاقات می‌کنید اسم او را در ذهن خود تکرار کنید. وقتی کسی شماره تلفنش را به شما می‌دهد، چندین‌بار آن را روی کاغذ بنویسید و با صدای بلند تکرار کنید. اگر می‌خواهید مطلبی را حفظ کنید، کافی است آن را چندین‌بار روی تکه‌ای کاغذ بنویسید.
*اسامی را به هم ربط دهید
وقتی با کسی که با او قبلا آشنا شده‌اید، اما اکنون اسمش را به یاد نمی‌آورید، برخورد می‌کنید، دچار آشفتگی می‌شوید. مشکل را می‌توانید با مرتبط‌کردن آن اشخاص با کسی که به آنها شباهت دارد یا با واژه‌ای که با یکی از خصوصیات شخصیتی آنها نزدیک است، حل کنید. با اسامی آنها بازی کنید و یک تصویر خیالی از آنها در ذهن خود مجسم نمائید. برای به یادآوردن اسم فردی می‌توانید حروف الفبا را از ابتدا بازگو کنید تا این‌که به حرف ابتدای اسم او برسید. حتما با این کار اسم را به خاطر خواهید آورد.
*تصویری با مفهوم ایجاد کنید
از هر آنچه می‌خواهید به خاطر بسپارید، تصویری خیالی در ذهن ایجاد کنید. موضوعی را در ذهن خود تصور نمایید تا بتوانید همه چیز را به صورتی واضح مشاهده کنید. وقتی چیزی را فراموش کردید، این تصویر را مجسم کنید تا مغزتان اطلاعات از دست رفته را بازیابی نماید.
*رهنمودهای همه‌منظوره‌
عمل کردن به این نکات باعث می‌شود ذهنی خلاق‌تر نسبت به گذشته داشته باشید.
* از اطلاعات لذت ببرید
ما همیشه موضوعاتی را در خاطرمان نگاه می‌داریم که به آنها علاقه‌مند هستیم، اگر از ریاضیات متنفر هستید، حفظ کردن فرمول‌ها و تئوری‌های پیچیده برایتان بسیار سخت خواهد بود. اما اگر یک فرضیه ریاضی را به صورت کامل مطالعه کنید و با مصائب و سختی‌های فردی که آن فرضیه را مطرح و عمر خود را برای اثبات آن صرف کرده آشنا شوید، یه موضوع علاقه‌مند می‌شوید و به خاطر سپردن آن بی‌ دردسر و آسان خواهد شد. همین مطلب در خصوص مسائل دیگر نیز صادق است حتما دلیلی وجود دارد که به یادآوردن شماره تلفن رستوران مورد علاقه‌تان آسان‌تر از شماره تلفن مطب دندانپزشک شماست.
* وقت بگذارید
حافظه به صورت لحظه‌ای و آنی عمل نمی‌کند. برای هضم و درک اطلاعات باید وقت کافی صرف کنید. البته به خاطر سپردن بعضی چیزها سریع‌تر از بعضی دیگر انجام می‌گیرد. اما هیچ وقت خودتان را به دلیل کند بودن سرزنش نکنید. وقتی سعی در حفظ کردن چیزی دارید، سطح انرژی خود را بالا نگاه دارید و به صورتی موثر تمرکز کنید.
* آرامش داشته باشید
فشار روانی برای برخی از افراد مفید است، اما اغلب وقتی ما از تنش‌ها رها هستیم، بهتر عمل می‌کنیم. نفس عمیق بکشید و آرامش خود را حفظ کنید. تمدد اعصاب باعث بالا رفتن سطح آگاهی و قابلیت به خاطر سپردن در شما می‌شود.
* گزینشی عمل کنید
محال است یک فرد همه مسائل اطراف خود را به ذهن بسپارد. شما باید انتخاب‌گر باشید، آنچه را که مایل به نگهداری‌اش در حافظه هستید، برگزیده و بقیه را فراموش کنید. مغز شما مانند یک فایل می‌ماند. بنابراین پرونده‌های غیرضروری را دور انداخته و فضا را برای نگهداری چیزهایی مهم‌تر آزاد بگذارید.

مترجم: رزیتا شاهرخ‌
منبع: Readers digest

سخنان بزرگان 

شوپنهاور

وقایع خوش زندگی مثل درختان سبز و خرمی است که وقتیکه از دور نظاره شان می کنیم خیلی زیبا به نظر می رسند ولی به مجرد آنکه نزدیکشان شده و در داخلشان می رویم زیبائیشان هم از بین می رود ، شما در این موقع نمی توانید بفهمید زیبائیش به کجا رفته ، آنچه می بینید چند درخت خواهد بود و بس. شوپنهاور

 اولین درسی که والدین باید به فرزندان خود بیاموزند، صداقت است. شوپنهاور

 جمال اگرچه مای? شرافت است ولی مقرون به هزاران شر و آفت است . شوپنهاور

 ما ندرتاً دربار? آنچه که داریم فکر می کنیم ، درحالیکه پیوسته در اندیش? چیزهایی هستیم که نداریم . شوپنهاور

اگر با خونسردی گناهان کوچک را مرتکب شدیم ، روزی می رسد که بدترین گناهان را هم بدون خجالت و پشیمانی مرتکب میشوبم . شوپنهاور

 هنرها تنها تقلید محض واقعیت خارجی نیستند و اگر برخی آثار هنری چنین بودند در حقیقت در برابر رسالت عالی خود کاذب می نمودند. شوپنهاور

 مفاهیم سازه های مغزی اند حال آنکه ایده ها مقدم بر فکر بشری هستند . در حقیقت درک مغزی ما از ایده ها مفهوم را می سازند لذا مفاهیم را راهی به قلمرو ذاتها نیست . شوپنهاور

 وظیفه هنر تجلی ایده هاست. شوپنهاور

 به من بگو قبل از آمدن به این دنیا کجا بودی؟ تا بگویم بعد از مرگ کجا می‌روی . شوپنهاور

 ایده ها الگوهای ازلی ای هستند که در قلمرو ذاتها یا هستی های حقیقی وجود دارند که آدمیان تنها هنگامی که خود را ازتوجه به جزئیات ، در اینجا و اکنون (مکان و زمان) فارغ سازند وارد آن قلمرو می شوند . شوپنهاور

 آنگاه که آدمی (( چرایی / غایت چیست )) زندگی خویش را می شناسد ؛ آنگاه است که او از هر (( چگونه ؟ )) آسوده خاطرمی شود. آدمی مشتاق نیکبختی نیست ؛ تنها انگلیسی چنین است . فردریش نیچه

 وظیفه هنرها توصیف موارد خاصی از واقعیت نیست بلکه نشان دادن امور مطلق و کلی ای است که در پشت این موارد خاص وجزئی قرار دارند . به عنوان مثال یک نقاشی زنی خاص و فرزندش را به عنوان شمایل حضرت مریم و عیسی مسیح نشان میدهد اما برای اینکه این تصویر به مثابه هنری والا تلقی شود باید نشان دهنده چیزی از جوهر عشق مادری باشد . تابلوهای نقاشی بسیاری از حضرت مریم و کودک وجود دارد اما تنها هنرمندان بزرگ تصویری می آفرینند که به نظر می رسد عامل ملکوتی موجود در عطوفت مادرانه را ترسیم می کنند. به عبارتی آنچه در یک پرده نقاشی عالی مطرح است ایده یا تصوری است که تنها در یک مورد به خصوص (در اینجا عشق مادرانه) تجلی می یابد و این مورد خاص را تعالی می بخشد و از حد صرفابازنمود آن فراتر می رود. شوپنهاور

 نگهداری دم ماهی و دل زن از مشکلات است . آرتور شوپنهاور 

جمع مال ، تحصیل کامیابی ، کسب دانش و شهرت ، هیچکدام با تندرستی برابری نمی کند . برای حفظ تندرستی باید از هرچیز که برای تندرستی مضر است پرهیز کرد . مخصوصاً از شهوت روانی . شوپنهاور

 اگر ما چیزی را می خواهیم برای آن نیست که دلیلی بر آن پیدا کرده ایم بلکه چون آن را می خواهیم برایش دلیل پیدا می کنیم. شوپنهاور

 ایده های ازلی دریافته از تامل ناب هستند و مایه اساسی و ابدی تمام پدیده های جهان را بازگو می کنند. این ایده ها متناسب با ماده ای که واسطه بازگویی آنها هستند ، جامه نقاشی ، شعر، مجسمه سازی یا موسیقی می پوشند . تنها سرچشمه هنر معرفت بر ایده هاست و تنها هدف آن انتقال این معرفت است. شوپنهاور

 اراده از آن مرد کور نیرومندی است که بر دوش خود مرد شل بینایی را می برد تا او را رهبری کند. شوپنهاور

هر چه سر حال تر و سالم تر باشید ،درک زندگی که خواهانش هستید و مایلید برایتان پایدار بماند ،آسان تر است .

  باور اینکه چه کاره هستیم و چه مسئولیتی داریم ،وظیفه طاقت فرسایی است که با این اعتقاد هر روز زندگی را تکرار میکنیم و این فکر د ر هر بخش از زندگی ما جاریست . .(استفان دوریک)

  درک عمق شخصیت و پتانسیل روحی ،یکی از سریع ترین راه هایی است که زندگیتان را پر معنی و رضایت بخش می سازد .

  برای رشد روحی نباید اجازه دهید اعمالی که آزارتان میدهد ،ادامه یابد .(لی لی تو ملین )

  چیزی که شما را در زندگی سر حال و سرزنده نگه میدارد ،به خود هدیه کنید .

  با چشمانی کاملا باز و شاد می توانیم به عمق هر چیزی دست یابیم .(ویلیام وردورث)

  از خلق چیزی که احساس میکنید یگانه و منحصر به خود شمااست ،احساس لذت و رضایت نمایید.

  اگر مشغول به کاری هستید که قبلا به آن می پرداختید،بدانید خواسته هایی را به چنگ می آورید که قبلا به دست آوردید .(آنون)

  اقیانوس احساسات مفید زندگی از فلسفه مذهبی وجودتان سرچشمه میگیرد و سبب تهذیب نفس و پدیدار گشتن حس نجات در شما می شود و این احساسا ت درست همان مسئولیت شما در قبال زندگی است .

  با در مان روحیه و مهیج ساختن تجربیاتی که به دست می آورید ،زندگیتان را سر شار از امید کنید .(آرتورکواستلر)

  زندگی خصوصی و شاد و پر ثمره خود را گسترش دهید .

  چه زیباست که انسان هیچ کاری انجام ندهد و بعد احساس ارامش داشته باشد .(ضرب المثل چینی )

  افراد زیادی مایلند تا با ماشین مدل بالای شما به گردش بروند ،اما حواستان باشد تنها چیزی که باید از اطرافیان توقع داشته باشید این است که وقتی ماشین شما خراب می شود آنها با کمال میل شما را در سوار شدن به اتوبوس همراهی نمایند .(اوپراوینفری)

  اگر زمان کافی برای با هم بودن ندارید ،در مدت زمان کوتاهی که به هم هستید شاد باشید و زمان اندک خود را به خوبی سپری کنید .حتی اگر اتفاقات غیر قابل کنترلی رابطه ی زیبای شمارا دستخوش تغییراتی ناخواسته کرده باشد .

  تنها راه دوست خوب داشتن این است که دوست خوبی باشید .(رالف والدو امرسون)

  یک زندگی اجتماعی خوب ،نه تنها باعث لذت و انگیزه می شود بلکه منبع عظیمی برای پشتیبانی ما در مشکلاتمان می باشد.

 با فرارسیدن ماه مبارک رمضان همه دوست دارن غذاهایی مثل : شله زرد  وآش رشته و یک شیرینی محلی کنگان بنام لگیمات سر سفره افطاریشون  باشه به همین دلیل امروز دستور پخت آنهارو براتون توی وبلاگ گذاشتم امیدوارم موقع خوردنش ما رو هم دعا کنید.       

                                                                            شله زرد

مواد لازم:

برنج                           1000 گرم
شکر                 2125 گرم
روغن                150 گرم
زعفران              6 گرم
گلاب                 1 فنجان
خلال بادام          150 گرم
خلال پسته         50 گرم
دارچین               3 قاشق سوپخوری

طرز تهیه:

برنج را پیمانه میکنیم و از 6 تا 7 برابر برنج آب در نظر میگیریم ( مقدار آب شله زرد بستگی به نوع برنج دارد چون برنج از لحاظ نوع با هم متفاوت است یعنی از برنج ها برای پختن به آب کمتر احتیاج دارد برخی بیشتر ) بعد برنج را با دقت با آب می شوئیم تا آب برنج کاملا زلال بشود بعد 6 برابر برنج آب روی برنج میریزیم و برنج را روی آتش میگذاریم تا جوش بیاید ، گاهی کف برنج را می گیریم ، وقتی مغز برنج کاملا نرم شد شکر را بدقت تمیز میکنیم و داخل برنج می ریزیم و بهم میزنیم تا شله زرد کاملا جا بیافتد ، در صورتیکه شله زرد سفت بود یک تا دو پیمانه دیگر آب گرم اضافه میکنیم بعد زعفران را در کمی آب جوش حل می نمائیم و داخل شله زرد میریزیم سپس روغن را داغ و صاف میکنیم و به شله زرد اضافه میکنیم آنگاه کمی از بادام را کنار می گذاریم و بقیه بادام را می شوئیم و داخل شله زرد میریزیم و گلاب را نیز اضافه میکنیم و شله زرد را بهم میزنیم تا تمام مواد خوب با هم مخلوط شوند بعد در شله زرد را می بندیم و در صورت داشتن فر شله زرد را می گذاریم کف فر با حرارت ملایم نیم ساعت بماند و در صورتیکه روی آتش شله زرد را آماده کردیم ممکن است کمی آتش روی ظرف شله زرد بریزیم و با این عمل شله زرد بهتر جا می افتد و آب نمیاندازد و بعد دیگ را زمین میگذاریم و بهم میزنیم و شله زرد را در ظرف میکشیم و روی آنرا با دارچین و خلال بادام و پسته تزیین می کنیم .
در صورت رعایت مقادیر مواد اولیه این دسر برای 4 تا 6 نفر کافیست.

                                                                               آش رشته

مواد لازم:

آرد سفید                               1.5 کیلو
نمک                                     قدری
چغندر                                  1 کیلو
اسفناج                                 1 کیلو
تره فرنگی                             0.5 کیلو
جعفری ساطوری شده             0.5 کیلو
زردچوبه                                35 گرم
فلفل                                   1 قاشق مرباخوری
زعفران                                قدری
نخود                                  300 گرم
لوبیا سفید                          300 گرم
لوبیا قرمز                            300 گرم
عدس                                375 گرم
پیاز                                    0.5 کیلو
روغن                                 375 گرم
نعناع                                  5 قاشق سوپخوری
گوشت                               گوسفند  75 گرم
طرز تهیه:

شاید تهیه آش رشته در قدیم دشوار بود زیرا رشته آن در منزل تهیه میشد و درست کردن آن مهارت لازم داشت ولی امروزه که رشته آماده در تمام خواربار فروشیها ویا سوپر مارکتها یافت می شود تهیه آش رشته بسیار ساده است . در زیر دو روش مختلف برای تهیه آش رشته آمده :
روش اول تهیه آش رشته :
لوبیا سفید و لوبیا قرمز و عدس را بار کرده چغندر را قطعه قطعه نموده با حبوبات بپزید ، سپس یک کیلو اسفناج یا برگ چغندر و یک کیلو تره و جعفری را پنج کاسه آب در ظرف جداگانه پخته با حبوبات مخلوط نمائید .
آنگاه پیاز را در 225 گرم روغن سرخ کرده 35 گرم زرد جوبه و یک قاشق مربا خوری فلفل و مقداری نمک با آن مخلوط کنید سپس رشته ها را که قبلا از آرد گندم درست کرده اید آهسته آهسته در دیگ ریخته و با چوب نازک آنرا هم بزنید تا رشته ها خمیر نشود.
همینکه رشته ها پخته شد ، نعنا داغ را در 150 گرم روغن حاضر نموده نصف آنرا در آش ریخته و نصف دیگرش را پس از کشیدن آش در ظرف روی آش بریزید .
برای افزودن طعم آش مقداری قیمه سرخ کرده ، با زعفران مخلوط نموده روی آش بریزید ، اگر هم مایلید میتوانید قدری کشک هم در آش بریزید .
روش دوم تهیه آش رشته :
حبوبات را که قبلا خیس کرده ایم با پیاز سرخ کرده (که ممکن است کمی زرد چوبه بآن زده باشیم) میگذاریم کاملا بپزد بعد سبزی را تمیز و خرد میکنیم و داخل حبوبات پخته شده میریزیم و میگذاریم سبزی ها بپزند، سپس دو قاشق سوپخوری آرد را در کمی آب سرد حل می کنیم داخل آش میریزیم و مرتبا بهم میزنیم رشته را در آش میریزیم و می گذاریم آهسته بپزد ولی رشته نباید خرد شود، بعد آش را از روی آتش برمیداریم و با کشک مخلوط می کنیم در سوپخوری می کشیم و روی آنرا با کمی کشک ساده و پیاز سرخ کرده و نعناع داغ تزیین می کنیم (آش رشته را با قیمه نیز میتوان صرف نمود).
سبزی آش شامل : تره ، جعفری ، اسفناج ، شبت ، گشنیز است.

لگیما ت(یکی از شیرینیهای  محلی کنگان و بعضی شهرهای جنوبی کشور)

مواد لازم:

آب ولرم : یک لیوان

تخم مرغ : یک عدد

زرد چوبه : نصف قاشق چایخوری

مایه لگیمات : یک قاشق غذا خوری

آرد کیک : به مقدار لازم

 طرز تهیه:

مایه لگیمات را در آب ولرم حل می کنیم .زرد چوبه را اضافه کرده به هم می زنیم 

آرد را کم کم اضافه کرده وهم می زنیم تا به شکل خمیر نان در آید .بعد از آماده شدن خمیر ،تخم مرغ را اضافه کرده وخوب هم می زنیم تا یکدست شود.

در ظرف را بسته تقریباً 8 ساعت می گذاریم تا برسد.هر یک ساعت به آن سر زده و آنرا هم می زنیم .(خمیر باید کش بیاید وبریده بریده نباشد)

روغن مایع را درماهی تابه ریخته روی حرارت گذاشته تا داغ شود.بعد با قاشق مقداری خمیر برداشته در روغن می ریزیم.یک طرف آن که سرخ شد آنرا می چرخانیم تا طرف دیگرش هم سرخ شود .سپس آنرا در ظرف دیگر گذاشته تا سرد شود .شربتی را که قبلاً آماده کرده ایم،روی لگیماتها ریخته تا به خورد آنها برود.

شربت لگیما ت

مواد لازم:

شکر:2لیوان

آب :نصف لیوان

 طرز تهیه:

شکر را در ظرف تفلون روی حرارت ملایم گذاشته ومدام هم می زنم تا به شکل مایع در آید وته نگیرد. بعد کم کم آب را اضافه میکنیم وهم می زنیم تا آب وشکر کاملاً با هم مخلوط شوند.حرارت را خاموش کرده ومی گذاریم سرد شود.

                             آموزش خورش فسنجان با مرغ

مواد لازم :
یک  عدد مرغ پخته 

 یک لیوان آب

مقداری نمک و فلفل

300   گرم رب انار شیرین

250  گرم گردوی آسیاب شده

سه قاشق غذا خوری پیاز داغ 

روش تهیه :

 گردوی آسیاب شده را در قابلمه ریخته کمی تفت دهید.روغن نریزید چون خودش چرب است  رب انار شیرین  اگر رب انار ترش بود دو قاشق شکر به آن اضافه کنید  را اضافه کرده و تفت دهید  سپس مرغ را که قبلا پخته و استخوانهایش را در آورده اید بیفزایید و همراه مقداری فلفل و نمک و پیاز داغ  پیاز را رنده کرده بعد سرخ کنید  هم بزنید یک لیوان آب اضافه کرده حرارت را کم کنید تا جا بیفتد و روغن پس دهد.

                                             کباب تابه ای

علایم‌ و نشانه‌ها

آسیب‌ها و بیماری‌ها معمولاً به‌صورت‌ مجموعه‌ای‌ از نمودهای‌ متمایز ظاهر می‌شوند. نمودها بر دو دسته‌اند: علایم‌ که‌ مصدوم‌ ممکن‌ است‌ به‌ آنها اشاره‌ کند و نشانه‌ها که‌ شما ممکن‌ است‌ (در معاینه‌) آنها را کشف‌ کنید. بعضی‌ از نمودها کاملاً آشکار هستند در حالی‌ که‌ عده‌ای‌ دیگر، تا زمانی‌ که‌ مصدوم‌ را به‌طور کامل‌ و دقیق‌ معاینه‌ نکنید، از نظر دور می‌مانند.
در صورت‌ امکان‌، مصدوم‌ هوشیار را در همان‌ وضعیتی‌ که‌ یافته‌اید، معاینه‌ کنید و به‌ آسیب‌های‌ آشکار رسیدگی‌ کنید. اگر مصدوم‌ بی‌هوش‌ است‌، اولین‌ کار پاک‌ کردن‌ راه‌ تنفسی‌ و باز نگه‌ داشتن‌ آن‌ است‌. لباس‌های‌ مصدوم‌ را بی‌دلیل‌ خارج‌ نکنید و بیش‌ از حد نیاز، وی‌ را در معرض‌ هوای‌ سرد ترک‌ نکنید. از حواس‌ خود (بینایی‌، شنوایی‌، لامسه‌ و بویایی‌) استفاده‌ کنید.
سریع‌ و هوشیارانه‌ اما دقیق‌ و جامع‌ عمل‌ کنید و بدون‌ توجیه‌، فرضیه‌سازی‌ نکنید. شما باید با ملایمت‌ با مصدوم‌ برخورد کنید اما در لمس‌ باید به‌ قدر کافی‌ قاطع‌ عمل‌ کنید تا بتوانید هرگونه‌ تورم‌، نامنظمی‌ یا نقاط‌ حساس‌ در لمس‌ را کشف‌ کنید.
اگر مصدوم‌ هوشیار است‌، از وی‌ بخواهید که‌ احساس‌ خود از لمس‌ شما را بیان‌ کند.
 
جستجوی‌ نشانه‌ها معاینه‌ «سر تا پا» به‌ شما کمک‌ می‌کند که‌ نشانه‌های‌ آسیب‌ یا بیماری‌ را کشف‌ کرده‌، وضعیت‌ مصدوم‌ را تشخیص‌ دهید.
ارزیابی‌ علایم‌
علایم‌ در واقع‌ احساساتی‌ هستند که‌ مصدوم‌ آنها را حس‌ می‌کند و ممکن‌ است‌ قادر به‌ توصیف‌ آنها باشد. از او سؤال‌ کنید که‌ آیا احساس‌ غیرطبیعی‌ دارد. اگر مصدوم‌ درد دارد، از او سؤال‌ کنید که‌ درد را در کجا احساس‌ می‌کند، درد از چه‌ نوعی‌ است‌، چه‌ چیزی‌ دردش‌ را کمتر می‌کند و چه‌ چیزی‌ آن‌ را تشدید می‌کند و درد با حرکت‌ یا تنفس‌ چگونه‌ تغییر می‌کند. اگر درد به‌ دنبال‌ آسیب‌ ایجاد نشده‌ است‌، در مورد نحوه‌ و محل‌ شروع‌ آن‌ سؤال‌ کنید. در مورد نشانه‌های‌ دیگر مثل‌ تهوع‌، گیجی‌، احساس‌ گرما یا سرما، ضعف‌ یا تشنگی‌، سؤال‌ کنید. در صورت‌ تناسب‌، با انجام‌ معاینه‌ای‌ برای‌ جستجوی‌ نشانه‌های‌ آسیب‌ یا بیماری‌، علایم‌ را تأیید کنید.
 
پرسش‌ درباره‌ علایم‌ مصدوم‌ ممکن‌ است‌ قادر باشد در مورد علایمی‌ که‌ حس‌ می‌کند، به‌ شما توضیح‌ دهد. این‌ جزییات‌ ممکن‌ است‌ در تشخیص‌ نوع‌ آسیب‌ یا بیماری‌ به‌ شما کمک‌ کنند.
جستجوی‌ نشانه‌ها
نشانه‌ها در واقع‌ جزییاتی‌ از وضعیت‌ مصدوم‌ هستند که‌ شما می‌توانید آنها را مشاهده‌، لمس‌ و بو کنید و یا بشنوید. بسیاری‌ از نشانه‌ها آشکار هستند اما تعدادی‌ را تنها با معاینه‌ دقیق‌ و جامع‌ می‌توانید کشف‌ کنید. سطح‌ پاسخ‌دهی‌ مصدوم‌ را ارزیابی‌ کنید. اگر بی‌هوش‌ است‌ یا آنکه‌ قادر نیست‌ به‌طور واضح‌ صحبت‌ کند، ممکن‌ است‌ مجبور باشید تنها بر اساس‌ شرح‌ حال‌ حادثه‌، اطلاعات‌ کسب‌ شده‌ از ناظران‌ و نشانه‌هایی‌ که‌ در معاینه‌ پیدا می‌کنید، به‌ تشخیص‌ برسید.
 
لمس‌ کردن‌ برای‌ جستجوی‌ نشانه‌های‌ آسیب‌ در هنگام‌ معاینه‌ قسمت‌ آسیب‌دیده‌ بدن‌، محل‌ را از نظر وجود حساسیت‌ در لمس‌ بررسی‌ کنید و به‌ دنبال‌ تغییر شکل‌ یا تغییر رنگ‌ در اطراف‌ محل‌ آسیب‌ بگردید. در زمان‌ معاینه‌ یک‌ قسمت‌، به‌ دقت‌ آن‌ را نگه‌ دارید.
از حواس‌ خود استفاده‌ کنید
به‌ دنبال‌ نمودهایی‌ مثل‌ تورم‌، خونریزی‌، تغییر رنگ‌ یا تغییرشکل‌ بگردید. ریتم‌ و قدرت‌ نبض‌ را لمس‌ کنید. به‌ تنفس‌ بیمار گوش‌ کنید و به‌ دنبال‌ صداهای‌ غیرطبیعی‌ (مثل‌ صدای‌ «قرچ‌ قروچ‌» ناشی‌ از گیر افتادن‌ هوا در زیر پوست‌) بگردید. نواحی‌ دردناک‌ را با ملایمت‌ لمس‌ کنید؛ هرگونه‌ تندرنس‌ (حساسیت‌ و درد) روی‌ استخوان‌ها و تغییر در زاویه‌ مفاصل‌ را مورد توجه‌ قرار دهید. ناتوانی‌ مصدوم‌ در انجام‌ کارهای‌ طبیعی‌ (مثل‌ حرکت‌ دادن‌ اندام‌ها) را بررسی‌ کنید. برای‌ جستجوی‌ سرنخ‌های‌ بیشتر، از حس‌ بویایی‌ خود استفاده‌ کنید.

پریدن اجسام کوچک به گلوی کودکان

پریدن اجسام کوچک به گلوی کودکان می تواند باعث عارضه آتلکتازی شود
ایسنا، علوم پزشکی ایران - ورود اجسام خارجی مثل اسباب بازیهای کوچک به ریه کودکان، ترشحات مخاطی غلیظ در اثر عفونت و یا وجود تومور در داخل مجاری هوایی می تواند باعث عارضه "" آتلکتازی یا جمع شدن ریه "" شود.

دکتر "" محمود فرزام "" متخصص ریه و مجاری تنفسی در مصاحبه با خبرنگار ایسنا، واحد علوم پزشکی ایران در خصوص عارضه آتلکتازی گفت : این عارضه عبارتست از : جمع شدن یک قسمت یا تمامی ریه و عدم جذب اکسیژن توسط این ارگان حیاتی .
وی علائم شایع آتلکتازی را شامل درد شدید در ناحیه ریه، تنگی نفس و یا تند نفس کشیدن، ضعف شدید، رنگ پریدگی پوست، گیجی، سرفه و تب ذکر کرد و افزود : عموما متعاقب جراحیهای طولانی مدت قفسه سینه و شکم و بیهوشیهای طولانی، همچنین بعد از شکستگی دنده ها این عارضه مشاهده می شود.
دکتر فرزام سیگار کشیدن، افت سطح ایمنی بدن بیمار، بیماریهای مزمن و استفاده از داروهای خواب آور و آرام بخش را زمینه ساز ابتلا به عارضه آتکلتازی دانست و خاطر نشان کرد : خوشبختانه این بیماری کمتر زندگی فرد را به خطر می اندازد و معمولا خود به خود بر طرف می شود. اما عوارض احتمال آن عبارتند از : ذات الریه، آبسه و تشکیل بافت جوشگاهی درون ریه .
لازم به ذکر است مصرف آنتی بیوتیک جهت کاهش خطر عفونت متعاقب پریدن جسم خارجی به ریه فرد جهت کاهش ریسک عفونت ضروری ست.

آسیب‌های‌ الکتریکی‌

وقتی‌ شخصی‌ دچار برق‌ گرفتگی‌ می‌شود، عبور جریان‌ الکتریکی‌ از طریق‌ بدن‌ ممکن‌ است‌ وی‌ را از هوش‌ برده‌، منجر به‌ توقف‌ تنفس‌ و حتی‌ ضربان‌ قلب‌ وی‌ شود. جریان‌ الکتریکی‌ می‌تواند هم‌ در محلی‌ که‌ وارد بدن‌ می‌شود و هم‌ در محلی‌ که‌ برای‌ تخلیه‌ به‌ «زمین‌» از بدن‌ خارج‌ می‌شود، سوختگی‌ ایجاد کند. در بعضی‌ موارد، جریان‌ برق‌، گرفتگی‌ عضلانی‌ هم‌ ایجاد می‌کند که‌ این‌ موضوع‌، مانع‌ از قطع‌ ارتباط‌ مصدوم‌ با منبع‌ برق‌ می‌شود. بنابراین‌ وقتی‌ به‌ صحنه‌ حادثه‌ می‌رسید، امکان‌ دارد که‌ هنوز جریان‌ الکتریکی‌ در بدن‌ مصدوم‌ برقرار باشد («برق‌دار»). آسیب‌های‌ الکتریکی‌ معمولاً در منزل‌ یا محل‌ کار و در اثر تماس‌ با منابع‌ برق‌ با ولتاژ پایین‌ رخ‌ می‌دهند. همچنین‌ ممکن‌ است‌ این‌ آسیب‌ها در اثر تماس‌ با منابع‌ برق‌ با ولتاژ بالا (مثل‌ خطوط‌ انتقال‌ نیروی‌ افتاده‌ روی‌ زمین‌) هم‌ رخ‌ دهند. افرادی‌ که‌ با جریان‌ ولتاژ بالا دچار برق‌گرفتگی‌ می‌شوند، ندرتاً زنده‌ می‌مانند. 
 
صاعقه‌
صاعقه‌ یک‌ جریان‌ الکتریکی‌ ناگهانی‌ طبیعی‌ است‌ که‌ از جو تخلیه‌ می‌شود و در مسیر خود، مقادیر زیادی‌ از حرارت‌ و نور را منتقل‌ می‌کند. صاعقه‌، تماس‌ خود با زمین‌ را از طریق‌ نزدیک‌ترین‌ ساختارهای‌ بلند محوطه‌ و احتمالاً هر شخصی‌ که‌ نزدیک‌ آن‌ ساختار ایستاده‌ باشد، برقرار می‌کند. اصابت‌ صاعقه‌ می‌تواند به‌ آتش‌ گرفتن‌ لباس‌ها، زمین‌ خوردن‌ مصدوم‌ و حتی‌ مرگ‌ آنی‌ منجر شود. هرچه‌ سریع‌تر تمام‌ افراد را از محل‌ اصابت‌ صاعقه‌ دور کنید.
 
جریان‌ ولتاژ بالا
تماس‌ با جریان‌ ولتاژ بالا (که‌ معمولاً در خطوط‌ نیرو و کابل‌های‌ هوایی‌ پرفشار وجود دارد) معمولاً به‌ مرگ‌ فوری‌ منجر می‌شود. افرادی‌ که‌ زنده‌ می‌مانند، سوختگی‌های‌ شدیدی‌ خواهند داشت‌. از این‌ گذشته‌، این‌ شوک‌ می‌تواند با ایجاد اسپاسم‌ عضلانی‌، مصدوم‌ را به‌ اطراف‌ پرتاب‌ کرده‌، آسیب‌هایی‌ مثل‌ شکستگی‌ ایجاد کند. جریان‌ برق‌ با ولتاژ بالا می‌تواند تا 18 متر جهش‌ («قوس‌») داشته‌ باشد. اشیایی‌ مثل‌ چوب‌ خشک‌ یا لباس‌ نمی‌توانند از شما محافظت‌ کنند. قبل‌ از نزدیک‌ شدن‌ به‌ مصدوم‌، منبع‌ جریان‌ برق‌ باید قطع‌ شده‌ باشد؛ در صورتی‌ که‌ خطوط‌ نیروی‌ هوایی‌ در راه‌آهن‌ آسیب‌ دیده‌ باشند، قطع‌ منبع‌ برق‌ بسیار حیاتی‌ خواهد بود. مصدوم‌ احتمالاً بی‌هوش‌ است‌. پس‌ از آنکه‌ از بی‌خطر بودن‌ محل‌ مطمئن‌ شدید، راه‌ تنفسی‌ مصدوم‌ را باز کرده‌، تنفس‌ وی‌ را بررسی‌ کنید؛ آماده‌ باشید تا در صورت‌ لزوم‌ احیای‌ تنفسی‌ و ماساژ قفسه‌ سینه‌ را آغاز کنید (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حیات‌ » را ببینید). در صورتی‌ که‌ مصدوم‌ در حال‌ نفس‌ کشیدن‌ است‌، وی‌ را در وضعیت‌ بهبود قرار دهید. علایم‌ حیاتی‌ (سطح‌ پاسخ‌دهی‌، نبض‌ و تنفس‌) را مرتباً کنترل‌ و ثبت‌ کنید.
 
جریان‌ برق‌ با ولتاژ بالا ناظران‌ را از محل‌ حادثه‌ای‌ که‌ در اثر جریان‌ ولتاژ بالا رخ‌ داده‌ است‌، دور کنید. فاصله‌ ایمن‌، بیش‌ از 18 متر از منبع‌ برق‌ است‌.
جریان‌ ولتاژ پایین‌
جریان‌های‌ خانگی‌ که‌ در منازل‌ و محل‌های‌ کار مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند، می‌توانند آسیب‌های‌ جدی‌ یا حتی‌ مرگ‌ ایجاد کنند. حوادث‌ معمولاً ناشی‌ از کلیدهای‌ برق‌ خراب‌، سیم‌های‌ برق‌ لخت‌ شده‌ یا وسایل‌ برقی‌ دارای‌ نقص‌ هستند. خصوصاً کودکان‌ کم‌ سن‌ و سال‌ در معرض‌ خطر هستند (کودکان‌ به‌طور طبیعی‌ کنجکاو بوده‌، ممکن‌ است‌ انگشتان‌ خود یا سایر اشیاء را به‌ داخل‌ پریزهای‌ دیواری‌ برق‌ فرو کنند). آب‌ (که‌ یک‌ هادی‌ قوی‌ و خطرناک‌ الکتریسیته‌ است‌) میزان‌ خطر را افزایش‌ می‌دهد. تماس‌ با یک‌ وسیله‌ برقی‌ بی‌خطر با دست‌های‌ خیس‌ یا در شرایطی‌ که‌ کف‌ اتاق‌ خیس‌ باشد، خطر شوک‌ الکتریکی‌ را به‌ مقدار زیادی‌ افزایش‌ می‌دهد.
 
هشدار!
در صورتی‌ که‌ مصدوم‌ در تماس‌ با جریان‌ الکتریکی‌ است‌، به‌ وی‌ دست‌ نزنید؛ ممکن‌ است‌ مصدوم‌ «برق‌دار» باشد و شما هم‌ در معرض‌ برق‌گرفتگی‌ قرار بگیرید.
هرگز از وسایل‌ فلزی‌ برای‌ قطع‌ تماس‌ الکتریکی‌ استفاده‌ نکنید. روی‌ یک‌ ماده‌ خشک‌ نارسانا ایستاده‌، از یک‌ وسیله‌ چوبی‌ استفاده‌ کنید.
آماده‌ باشید تا در صورت‌ توقف‌ تنفس‌ مصدوم‌، احیای‌ تنفسی‌ یا ماساژ قلبی‌ را تا رسیدن‌ کمک‌های‌ اورژانس‌ آغاز کنید (عنوان‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حیات‌ » را ببینید).
 
آنچه‌ شما می‌توانید انجام‌ دهید
در صورتی‌ که‌ به‌ محل‌ انشعاب‌ اصلی‌ یا کنتور برق‌ به‌ سهولت‌ دسترسی‌ دارید، تماس‌ بین‌ مصدوم‌ و منبع‌ برق‌ را از طریق‌ خاموش‌ کردن‌ آن‌، قطع‌ کنید. در غیر این‌ صورت‌، دو شاخه‌ را خارج‌ کنید یا کابل‌ را درآورید. اگر به‌ کابل‌، پریز یا محل‌ انشعاب‌ اصلی‌ دسترسی‌ ندارید، به‌ موارد زیر عمل‌ کنید:
برای‌ محافظت‌ از خود، روی‌ یک‌ ماده‌ خشک‌ نارسانا مثل‌ یک‌ جعبه‌ چوبی‌، یک‌ کفپوش‌ پلاستیکی‌ یا یک‌ دفترچه‌ راهنمای‌ تلفن‌ بایستید.
با استفاده‌ از یک‌ وسیله‌ چوبی‌ (مثل‌ یک‌ جارو)، اندام‌های‌ مصدوم‌ را از روی‌ منبع‌ الکتریکی‌ کنار بزنید و یا منبع‌ الکتریکی‌ را از مصدوم‌ دور کنید.
اگر قطع‌ تماس‌ (مصدوم‌ با منبع‌ برق‌) با یک‌ وسیله‌ چوبی‌ مقدور نیست‌، ضمن‌ آنکه‌ کاملاً مراقب‌ هستید تا به‌ مصدوم‌ دست‌ نزنید، طنابی‌ را به‌ دور مچ‌ پای‌ مصدوم‌ یا بازوان‌ وی‌ حلقه‌ کنید و وی‌ را از منبع‌ جریان‌ الکتریکی‌ دور کنید.
تنها در صورتی‌ که‌ ضرورت‌ دارد، مصدوم‌ را با کشیدن‌ بخش‌هایی‌ از لباس‌ که‌ شل‌ و خشک‌ هستند، (از منبع‌ برق‌) دور کنید. این‌ کار را تنها به‌ عنوان‌ آخرین‌ تلاش‌ انجام‌ دهید زیرا ممکن‌ است‌ مصدوم‌ همچنان‌ «برق‌دار» باشد.
 
دور کردن‌ منبع‌ برق‌ اگر نمی‌توانید جریان‌ الکتریکی‌ را خاموش‌ کنید، بر روی‌ یک‌ ماده‌ خشک‌ نارسانا (مثل‌ یک‌ دفترچه‌ راهنمای‌ تلفن‌) بایستید و با استفاده‌ از یک‌ دسته‌ جارو، منبع‌ برق‌ را از مصدوم‌ دور کنید. هرگز مستقیماً به‌ مصدوم‌ دست‌ نزنید.

مصدومان‌ متعدد

در وضعیت‌هایی‌ مثل‌ حوادث‌ ترافیکی‌ عمده‌، ممکن‌ است‌ مجبور باشید همزمان‌ به‌ چندین‌ مصدوم‌ رسیدگی‌ کنید. ممکن‌ است‌ تنها یا همراه‌ با سایر ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ مشغول‌ کار باشید و یا به‌ متخصصان‌ کمک‌ برسانید. در هر کدام‌ از این‌ وضعیت‌ها، استفاده‌ از یک‌ راه‌ و روش‌ منظم‌ توأم‌ با خونسردی‌ در آشفتگی‌ و هرج‌ و مرج‌ ابتدایی‌، بسیار مهم‌ است‌. در ابتدا تمام‌ مصدومان‌ بی‌هوش‌ را شناسایی‌ کرده‌، بر سر آنها حاضر شوید و با انجام‌ ارزیابی‌ اولیه‌ هرگونه‌ آسیب‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ را شناسایی‌ و درمان‌ کنید.
 
نحوه‌ برخورد با حادثه‌
حوادث‌ عمده‌ای‌ که‌ تعداد زیادی‌ مصدوم‌ به‌ جای‌ می‌گذارند، فشار توان‌فرسایی‌ بر دوش‌ نجات‌دهندگان‌ وارد می‌کنند. مجرب‌ترین‌ ارایه‌کننده‌ کمک‌های‌ اولیه‌ که‌ در محل‌ حادثه‌ حاضر است‌، باید مسؤولیت‌ را بر عهده‌ بگیرد. اولین‌ کار آن‌ است‌ که‌ مطمئن‌ شوید با مراکز خدمات‌ اورژانس‌ تماس‌ گرفته‌ شده‌ و اطلاعات‌ دقیق‌ در مورد حادثه‌، در اختیار آنها گذاشته‌ شده‌ است‌. اولویت‌ بعدی‌، ارزیابی‌ صحنه‌ حادثه‌ و در صورت‌ امکان‌، بی‌خطر ساختن‌ آن‌ است‌. سپس‌، ارایه‌ کمک‌های‌ اولیه‌ اورژانس‌ را در صورت‌ بی‌خطر بودن‌، آغاز کنید. در صورتی‌ که‌ سایر ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ از راه‌ رسیدند، در حد توان‌ اطلاعات‌ در اختیارشان‌ بگذارید. با ورود خدمات‌ اورژانس‌، افسر ارشد کنترل‌ اوضاع‌ را در دست‌ خواهد گرفت‌. در حوادث‌ عمده‌، پلیس‌ محل‌هایی‌ را برای‌ تجمع‌ اختصاص‌ می‌دهد و افسرانی‌ را برای‌ دریافت‌ گزارش‌های‌ نجات‌دهندگان‌ منصوب‌ می‌کند. از بین‌ نبردن‌ شواهد موجود در محل‌ حادثه‌ بسیار مهم‌ است‌ چون‌ ممکن‌ است‌ در آینده‌ نیاز به‌ تحقیقات‌ قانونی‌ باشد.
 
نقش‌ ارایه‌کننده‌ کمک‌های‌ اولیه‌
در حوادث‌ عمومی‌ عمده‌ (به‌خصوص‌ وقتی‌ که‌ یک‌ پزشک‌ در گروه‌ شما حضور دارد)، ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ تا زمان‌ ورود آمبولانس‌ و سایر خدمات‌، نقش‌ گروه‌ پزشکی‌ حاضر در محل‌ را ایفا می‌کنند. با ورود این‌ افراد، نقش‌ شما در رسیدگی‌ به‌ حادثه‌، کاهش‌ می‌یابد. در تمام‌ حوادث‌ عمده‌، در صورتی‌ که‌ یکی‌ از اعضای‌ خدمات‌ اورژانس‌ از شما درخواست‌ کند که‌ صحنه‌ را ترک‌ کنید، باید این‌ کار را انجام‌ دهید. البته‌ ممکن‌ است‌ از شما درخواست‌ شود که‌ با انجام‌ کارهای‌ ساده‌ای‌ (مثل‌ در دست‌ گرفتن‌ سرم‌ یا نگه‌ داشتن‌ اندام‌ آسیب‌ دیده‌) به‌ گروه‌ پزشکی‌ یاری‌ برسانید. همیشه‌ به‌ این‌ درخواست‌ها پاسخ‌ مثبت‌ بدهید؛ از کمک‌ شما به‌ غایت‌ تقدیر خواهد شد.
 
چه‌ کمکی‌ از دست‌ شما برمی‌آید
- مصدومانی‌ را که‌ آسیب‌ جدی‌ دارند شناسایی‌ و برای‌ درمان‌ فوری‌ علامت‌گذاری‌ کنید. تمام‌ مصدومانی‌ را که‌ آسیب‌ جزیی‌ دارند به‌ سرعت‌ از محل‌ منتقل‌ کنید تا دسترسی‌ به‌ موارد جدی‌، تسهیل‌ شود؛ آسیب‌های‌ جزیی‌ را می‌توان‌ در فرصت‌ مناسب‌ درمان‌ کرد. این‌ کار را «تریاژ» می‌نامند.
- مصدومانی‌ را که‌ واضحاً فوت‌ کرده‌اند، رها کنید. به‌ این‌ طریق‌ شما می‌توانید به‌ سایر مصدومانی‌ که‌ نیاز به‌ کمک‌ دارند، به‌طور مؤثر رسیدگی‌ کنید.
- بر روی‌ تمام‌ مصدومان‌، برچسبی‌ شامل‌ نام‌ آنها و جزییاتی‌ درباره‌ وضعیت‌شان‌ قرار دهید تا اطلاعات‌ دقیقی‌ برای‌ پرسنل‌ پزشکی‌ فراهم‌ کرده‌ باشید.
- به‌ کارکنان‌ و ساکنان‌ نزدیک‌ به‌ محل‌ حادثه‌، نسبت‌ به‌ وجود خطرهای‌ بیشتر (پنهان‌) هشدار دهید.
 
اولویت‌بندی‌ : مصدومانی‌ را که‌ آسیب‌های‌ جزیی‌ دارند، از سر راه‌ دور کنید تا پرسنل‌ اورژانس‌ بتوانند بر سر مصدومانی‌ که‌ آسیب‌های‌ جدی‌تری‌ دارند، حاضر شوند.

حوادث‌ رانندگی‌

شدت‌ حوادث‌ رانندگی‌ از سقوط‌ دوچرخه‌ تا تصادف‌ شدید با اتومبیل‌، متفاوت‌ است‌. محل‌ حادثه‌ اغلب‌ به‌ دلیل‌ ترافیک‌ در حال‌ حرکت‌، پر از خطرهای‌ جدی‌ است‌. بی‌خطر کردن‌ محل‌ حادثه‌ قبل‌ از حاضر شدن‌ بر سر مصدومان‌، بسیار حیاتی‌ است‌. این‌ اقدام‌ به‌ شما امکان‌ می‌دهد که‌ از خود، مصدوم‌ و سایر افراد عبورکننده‌ از جاده‌، حفاظت‌ کنید. به‌ محض‌ بی‌خطر شدن‌ محل‌، به‌ سرعت‌ وضعیت‌ مصدومان‌ را ارزیابی‌ کرده‌، درمان‌ را اولویت‌بندی‌ کنید. به‌ مصدومانی‌ که‌ به‌ کمک‌های‌ اورژانس‌ نیاز دارند، قبل‌ از دیگران‌ رسیدگی‌ کنید.
 
بی‌خطر کردن‌ محل‌
- ابتدا از امنیت‌ خود مطمئن‌ شوید و از انجام‌ کاری‌ که‌ ممکن‌ است‌ شما را به‌ مخاطره‌ بیندازد، پرهیز کنید.
- اتومبیل‌ خود را در محلی‌ امن‌ و کاملاً با فاصله‌ نسبت‌ به‌ محل‌ حادثه‌ پارک‌ کنید و چراغ‌های‌ خطر آن‌ را به‌ حالت‌ چشمک‌زن‌ قرار دهید.
- هرگز در عرض‌ یک‌ جاده‌ عریض‌ ندوید.
- در شب‌، لباسی‌ بپوشید یا چیزی‌ حمل‌ کنید که‌ روشن‌ یا منعکس‌کننده‌ نور باشد و از چراغ‌قوه‌ استفاده‌ کنید. پس‌ از انجام‌ موارد فوق‌، احتیاط‌های‌ کلی‌ زیر را رعایت‌ کنید:
- چند ناظر را برای‌ هشدار دادن‌ به‌ سایر رانندگان‌ و کاستن‌ از سرعت‌ آنها روانه‌ کنید.
- حداقل‌ به‌ فاصله‌ 45 متر از محل‌ حادثه‌ در هر دو طرف‌ آن‌، مثلث‌ یا چراغ‌ هشداردهنده‌ قرار دهید.
موتور تمام‌ وسایل‌ نقلیه‌ آسیب‌دیده‌ را خاموش‌ کرده‌، در صورت‌ امکان‌، مخزن‌ سوخت‌ را در ماشین‌های‌ دیزلی‌ و موتور سیکلت‌ها خاموش‌ کنید.
- وسیله‌ نقلیه‌ را بی‌حرکت‌ کنید. اگر وسیله‌ نقلیه‌ روی‌ چهارچرخ‌ است‌، ترمز دستی‌ را کشیده‌، اتومبیل‌ را در دنده‌ قرار دهید و یا چند قطعه‌ سنگ‌ بزرگ‌ را درست‌ در جلوی‌ چرخ‌ها بگذارید. اگر وسیله‌ نقلیه‌ چپ‌ کرده‌ است‌، سعی‌ نکنید آن‌ را برگردانید اما از واژگون‌ شدن‌ آن‌ پیشگیری‌ کنید.
- مراقب‌ خطرهای‌ فیزیکی‌ باشید. اطمینان‌ حاصل‌ کنید کسی‌ سیگار نمی‌کشد. گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ را از وجود خطوط‌ نیروی‌ آسیب‌دیده‌، سوخت‌ پخش‌ شده‌ و هرگونه‌ وسیله‌ نقلیه‌ای‌ که‌ نشانه‌ «خطر شیمیایی‌» دارد، آگاه‌ سازید.
 
نشانه‌های‌ خطر شیمیایی‌ پلاک‌ خطر شیمیایی‌ (شکل‌ زیر) نشان‌ می‌دهد که‌ وسیله‌ نقلیه‌ در حال‌ حمل‌ یک‌ ماده‌ خطرناک‌ است‌. ماهیت‌ این‌ خطر بالقوه‌ با یک‌ نشانه‌ (شکل‌های‌ سمت‌ راست‌) مشخص‌ می‌شود. خدمات‌ اورژانس‌ قادر به‌ تفسیر این‌ اطلاعات‌ خواهد بود.
مواد خطرناک‌
در هر حادثه‌ (رانندگی‌) ممکن‌ است‌ عوارضی‌ مثل‌ ریزش‌ مواد خطرناک‌ یا فرار گازهای‌ سمی‌ رخ‌ دهد. ناظران‌ را از صحنه‌ حادثه‌ دور کرده‌، موافق‌ جریان‌ باد بایستید. به‌ علامت‌های‌ «خطر شیمیایی‌» روی‌ وسایل‌ نقلیه‌ توجه‌ کرده‌، گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ را در جریان‌ قرار دهید. اگر در مورد امنیت‌ خود یا مفهوم‌ یک‌ نشانه‌ مشکوک‌ هستید، از محل‌ فاصله‌ بگیرید. در صورتی‌ که‌ ریزش‌ مواد وجود دارد و یا روی‌ نوار بالا و چپ‌ علامت‌ «خطر شیمیایی‌» حرف‌ « E » به‌ چشم‌ می‌خورد (حرف‌ « E » به‌ معنای‌ خطر امنیت‌ عمومی‌ است‌)، به‌ دقت‌ مراقب‌ اوضاع‌ باشید.
 
بررسی‌ وضعیت‌ مصدومان‌
به‌ سرعت‌ تمام‌ مصدومان‌ را ارزیابی‌ کنید. اگر بیش‌ از یک‌ مصدوم‌ وجود دارد، ابتدا به‌ آنهایی‌ که‌ ممکن‌ است‌ آسیب‌های‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ (مثل‌ سوختگی‌ یا زخم‌ شدید) داشته‌ باشند، رسیدگی‌ کنید. در صورت‌ امکان‌، مصدومان‌ را در همان‌ وضعیتی‌ که‌ با آنها مواجه‌ شدید، درمان‌ کنید؛ تنها در صورتی‌ که‌ مصدومی‌ در خطر باشد یا به‌ منظور ارایه‌ درمان‌ نجات‌بخش‌، می‌توانید وی‌ را جابه‌جا کنید. محل‌ را به‌طور کامل‌ جستجو کنید تا از مصدومانی‌ که‌ به‌ مناطق‌ دورتر پرتاب‌ شده‌اند یا از آنهایی‌ که‌ به‌ خاطر منگی‌، بی‌هدف‌ حرکت‌ کرده‌ و از محل‌ دور شده‌اند، غفلت‌ نکرده‌ باشید. اگر مصدومی‌ در داخل‌ یا زیر یک‌ وسیله‌ نقلیه‌ گیر افتاده‌ است‌، به‌ کمک‌ خدمات‌ آتش‌نشانی‌ و نجات‌ احتیاج‌ خواهید داشت‌. بنابراین‌ در اسرع‌ وقت‌ با این‌ مراکز تماس‌ بگیرید.
 
نحوه‌ برخورد با مصدومان‌ داخل‌ وسیله‌ نقلیه‌:
در زمانی‌ که‌ شما مصدوم‌ را از نظر وجود آسیب‌های‌ بالقوه‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ ارزیابی‌ می‌کنید، ناظران‌ می‌توانند با نگه‌ داشتن‌ سر مصدوم‌، به‌ شما کمک‌ کنند.
در برخورد با یک‌ مصدوم‌، ابتدا یک‌ ارزیابی‌ اولیه‌ انجام‌ دهید و در صورت‌ امکان‌، به‌ آسیب‌های‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ رسیدگی‌ کنید. در مورد هر مصدومی‌ که‌ در حوادث‌ رانندگی‌ آسیب‌ دیده‌ است‌، همیشه‌ فرض‌ کنید که‌ آسیب‌ گردن‌ (نخاع‌) وجود دارد و سر مصدوم‌ را تا رسیدن‌ نیروهای‌ کمکی‌، با دست‌ نگه‌ دارید. در مدتی‌ که‌ منتظر رسیدن‌ کمک‌های‌ تخصصی‌ هستید، علایم‌ حیاتی‌ مصدوم‌ (سطح‌ پاسخ‌دهی‌، نبض‌ و تنفس‌) را کنترل‌ و ثبت‌ کنید .
 
نحوه‌ برخورد با مصدومان‌ روی‌ جاده‌:
پس‌ از اطمینان‌ از بی‌خطر بودن‌ اوضاع‌، مصدوم‌ را از نظر وجود آسیب‌های‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ بررسی‌ کنید. مصدوم‌ را فقط‌ در صورتی‌ می‌توانید جابه‌جا کنید که‌ کاملاً ضرورت‌ داشته‌ باشد.
هشدار!
مصدوم‌ را حرکت‌ ندهید مگر وقتی‌ که‌ قطعاً ضرورت‌ داشته‌ باشد.
اگر لازم‌ باشد مصدوم‌ را حرکت‌ دهید، روش‌ مورد استفاده‌ برای‌ جابه‌جا کردن‌ مصدوم‌ بسته‌ به‌ وضعیت‌ وی‌ و نیز وجود یا عدم‌ وجود نیروهای‌ کمکی‌، فرق‌ می‌کند (مبحث‌ « جابه‌جا کردن‌ بیماران‌ » را ببینید).
از یک‌ ناظر بخواهید که‌ موقعیت‌ وسیله‌ نقلیه‌ و مصدوم‌ را نشانه‌گذاری‌ کند؛ این‌ اطلاعات‌ برای‌ پلیس‌ مفید است‌.

نجات‌ غریق‌ 

حوادثی‌ که‌ اطراف‌ آب‌ رخ‌ می‌دهند، ممکن‌ است‌ افرادی‌ از هر گروه‌ سنی‌ را گرفتار کنند. کودکان‌ کم‌سن‌ حتی‌ در آب‌های‌ بسیار کم‌عمق‌ هم‌ در معرض‌ خطر هستند. با این‌ حال‌، اکثر موارد غرق‌شدگی‌ شامل‌ افرادی‌ است‌ که‌ مشغول‌ شنا در جریان‌های‌ قوی‌ یا آب‌ها بسیار سرد بوده‌اند و یا پس‌ از مصرف‌ الکل‌، به‌ شنا یا قایق‌سواری‌ پرداخته‌اند.
 
خطرات‌ آب‌ سرد
آب‌های‌ آزاد حتی‌ در تابستان‌ هم‌ سرد هستند. درجه‌ حرارت‌ دریا از 15-5 درجه‌ سانتیگراد متغیر است‌؛ آب‌های‌ داخلی‌ حتی‌ می‌توانند (از این‌ هم‌) سردتر باشند. آب‌ سرد، خطرهای‌ پیش‌ روی‌ غریق‌ یا منجی‌ غریق‌ را افزایش‌ می‌دهد چون‌ می‌تواند منجر به‌ موارد زیر شود:
نفس‌ نفس‌ زدن‌ غیرقابل‌ کنترل‌ در زمانی‌ که‌ شخص‌ وارد آب‌ می‌شود و به‌ دنبال‌ آن‌، خطر استنشاق‌ آب‌
افزایش‌ ناگهانی‌ فشار خون‌ که‌ می‌تواند زمینه‌ساز حمله‌ قلبی‌ باشد.
ناتوانی‌ در شنا کردن‌ به‌طور ناگهانی‌
کاهش‌ درجه‌ حرارت‌ در صورتی‌ که‌ شخص‌ مدت‌ زیادی‌ در آب‌ بماند یا با وزش‌ باد مواجه‌ شود.
 
دسترسی‌ به‌ غریق‌ در صورت‌ امکان‌، از ورود به‌ آب‌ برای‌ نجات‌ غریق‌ خودداری‌ کنید. در عوض‌، یک‌ شی‌ء دراز مثل‌ یک‌ قطعه‌ چوب‌ را نگه‌ دارید تا غریق‌ بتواند آن‌ را بگیرد، سپس‌ وی‌ را به‌ سوی‌ خشکی‌ بکشید.
احتیاط!
اگر غریق بیهوش است، وی را کاملاً از آب بیرون آورید و طوری جا به جا کنید که سرش پایین‌تر از قفسه سینه‌اش قرار گیرد تا در صورتی که استفراغ کرد، از راه‌های تنفسی محافظت کرده باشد.
 
آنچه‌ شما می‌توانید انجام‌ دهید
اولین‌ اولویت‌ شما آن‌ است‌ که‌ با کمترین‌ خطر، غریق‌ را به‌ سطحی‌ خشک‌ منتقل‌ کنید. بی‌خطرترین‌ راه‌ برای‌ نجات‌ یک‌ غریق‌، آن‌ است‌ که‌ خود روی‌ خشکی‌ بمانید با دست‌ خود یا یک‌ تکه‌ چوب‌، شاخه‌ یا طناب‌، او را از آب‌ بیرون‌ بکشید؛ راه‌ دیگر آن‌ است‌ که‌ یک‌ تیوب‌ به‌ سوی‌ غریق‌ پرتاب‌ کنید. اگر یک‌ منجی‌ غریق‌ کارآزموده‌ هستید و یا غریق‌ بی‌هوش‌ است‌، ممکن‌ است‌ مجبور باشید به‌ آب‌ بزنید یا به‌ سمت‌ غریق‌ شنا کنید و وی‌ را به‌ سمت‌ خشکی‌ بکشید. به‌ آب‌ زدن‌ بی‌خطرتر از شنا کردن‌ است‌. وقتی‌ غریق‌ را از آب‌ خارج‌ کردید، در صورت‌ امکان‌ وی‌ را در برابر وزش‌ باد محافظت‌ کنید تا بدن‌ او بیش‌ از پیش‌ دچار لرز نشود. سپس‌ اقدامات‌ درمانی‌ مربوط‌ به‌ غرق‌شدگی‌ را اجرا کنید و عوارض‌ مربوط‌ به‌ سرمای‌ شدید را مداوا کنید (مبحث‌ « کاهش‌ دمای‌ بدن‌ » را ببینید). حتی‌ در صورتی‌ که‌ به‌نظر می‌رسد غریق‌ کاملاً بهبود یافته‌ است‌، شرایط‌ انتقال‌ یا بردن‌ وی‌ به‌ بیمارستان‌ را مهیا کنید. در صورت‌ لزوم‌ و یا در صورتی‌ که‌ کاملاً دستپاچه‌ شده‌اید، آمبولانس‌ درخواست‌ کنید. 

چگونه‌ ارایه‌کننده‌ کمک‌های‌ اولیه‌ باشیم‌

یادگیری‌ کمک‌های‌ اولیه‌ از یک‌ کتاب‌ راهنما یا یک‌ دوره‌ آموزشی‌، با آنچه‌ در واقعیت‌ اتفاق‌ می‌افتد کاملاً مشابه‌ نیست‌. اکثر ما در برخورد با «موارد حقیقی‌» دچار نگرانی‌ می‌شویم‌. با مقابله‌ کردن‌ با این‌ نوع‌ احساسات‌، بهتر قادر به‌ برخورد با موارد غیرمنتظره‌ خواهیم‌ بود.
 
هر آنچه‌ در توان‌ دارید، انجام‌ دهید‌
علم‌ کمک‌های‌ اولیه‌، سختگیر نیست‌ و خطاهای‌ انسانی‌ را می‌پذیرد. حتی‌ با درمان‌ مناسب‌ و سخت‌ترین‌ کوشش‌های‌ شما، امکان‌ دارد مصدوم‌ در حد انتظار پاسخ‌ ندهد. بعضی‌ وضعیت‌ها حتی‌ با بهترین‌ مراقبت‌ پزشکی‌، به‌ ناچار به‌ مرگ‌ منتهی‌ می‌شوند. اگر در حد توان‌ تلاش‌ کنید، وجدان‌ شما آسوده‌ خواهد بود.
 
خطرها را ارزیابی‌ کنید
اصل‌ طلایی‌ و اولیه‌ آن‌ است‌ که‌ «اول‌ سعی‌ کنید ضرر نرسانید». باید از درمانی‌ استفاده‌ کنید که‌ به‌ احتمال‌ قوی‌ برای‌ مصدوم‌ مفید واقع‌ می‌شود و نباید فقط‌ از جهت‌ اینکه‌ کاری‌ انجام‌ داده‌ باشید، درمانی‌ را به‌ کار ببرید که‌ در مورد کارایی‌ آن‌ اطمینان‌ ندارید. اصل‌ «انسان‌ نیکوکار»، از افرادی‌ که‌ در وضعیت‌ اورژانس‌ برای‌ کمک‌ به‌ دیگران‌ پا به‌ صحنه‌ می‌گذارند، حمایت‌ می‌کند ولی‌ از افرادی‌ که‌ حد و مرزهای‌ پیشرفته‌ شده‌ را زیر پا می‌گذارند، پشتیبانی‌ نمی‌کند. اگر خونسردی‌ خود را حفظ‌ کنید و از راهکارهای‌ مشخص‌ شده‌ ‌ پیروی‌ کنید، نیازی‌ به‌ نگرانی‌ درباره‌ عواقب‌ قانونی‌ نخواهید داشت‌.
 
مسؤولیت‌های‌ شما
مسؤولیت‌های‌ ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ به‌طور مشخص‌ تعیین‌ شده‌ است‌. این‌ موارد عبارتند از:
ارزیابی‌ سریع‌ و بی‌خطر یک‌ وضعیت‌ اورژانس‌ و فراخوانی‌ کمک‌های‌ مناسب‌
محافظت‌ از مصدومان‌ و سایر افراد حاضر در صحنه‌ در برابر خطرها
شناسایی‌ آسیب‌ یا نوع‌ بیماری‌ مصدوم‌ در حد امکان‌
ارایه‌ درمان‌ به‌ موقع‌ و مناسب‌ به‌ هر کدام‌ از مصدومان‌ (درمان‌ وضعیت‌های‌ بسیار خطرناک‌ اولویت‌ دارد).
فراهم‌ کردن‌ شرایط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بیمارستان‌، نزد یک‌ پزشک‌ یا منزل‌ وی‌ (بسته‌ به‌ ضرورت‌)
در صورت‌ نیاز به‌ کمک‌های‌ پزشکی‌، باقی‌ ماندن‌ در کنار مصدوم‌ تا زمانی‌ که‌ امکان‌ ارایه‌ مراقبت‌های‌ بیشتر فراهم‌ شود.
گزارش‌ کردن‌ مشاهدت‌ خود به‌ افرادی‌ که‌ مراقبت‌ از مصدوم‌ را به‌ عهده‌ می‌گیرند و در صورت‌ نیاز، ارایه‌ کمک‌های‌ بیشتر
پیشگیری‌ از انتقال‌ متقاطع‌ عفونت‌ بین‌ خود و مصدوم‌ در حد امکان .
 
وضعیت‌ را ارزیابی‌ کنید در مورد واقعه‌ از مصدوم‌ یا ناظران‌ سؤال‌ کنید. سعی‌ کنید آسیب‌های‌ وی‌ را شناسایی‌ کنید و ابتدا موارد ضروری‌ را درمان‌ کنید. مصدوم‌ را تا زمانی‌ که‌ کاملاً ضروری‌ نباشد، حرکت‌ ندهید.
با اطمینان‌ اقدام‌ به‌ مراقبت‌ از مصدوم‌ کنید
هر مصدومی‌ باید احساس‌ امنیت‌ داشته‌ باشد و بداند که‌ فرد کارآزموده‌ای‌ از وی‌ مراقبت‌ می‌کند. با رعایت‌ نکات‌ زیر، می‌توانید جوی‌ از اطمینان‌ و اعتماد به‌ وجود آورید:
هم‌ واکنش‌های‌ خود و هم‌ مشکل‌ ایجاد شده‌ برای‌ مصدوم‌ را کنترل‌ کنید.
خونسرد و منطقی‌ عمل‌ کنید.
خوش‌ رفتار ولی‌ قاطع‌ باشید.
با مهربانی‌ اما هدف‌دار و صریح‌ با مصدوم‌ صحبت‌ کنید.
 
ایجاد اطمینان‌
در طول‌ زمان‌ معاینه‌ و درمان‌ مصدوم‌، با وی‌ صحبت‌ کنید.
به‌ وی‌ توضیح‌ بدهید که‌ قصد دارید چه‌ کاری‌ انجام‌ دهید.
سعی‌ کنید با دادن‌ پاسخ‌های‌ صادقانه‌ به‌ سؤالات‌ بیمار، تا جایی‌ که‌ می‌توانید از ترس‌ وی‌ کم‌ کنید. در صورتی‌ که‌ پاسخ‌ سؤالی‌ را نمی‌دانید، این‌ مطلب‌ را به‌ بیمار بگویید.
حتی‌ پس‌ از پایان‌ درمان‌، باز هم‌ اطمینان‌ بخشیدن‌ به‌ بیمار را ادامه‌ بدهید. همچنین‌ در مورد خویشاوندان‌ نزدیک‌ مصدوم‌ یا هر شخص‌ دیگری‌ که‌ باید از این‌ حادثه‌ مطلع‌ شود، سؤال‌ کنید. از مصدوم‌ بپرسید که‌ آیا لازم‌ است‌ مسؤولیت‌هایی‌ را که‌ بر عهده‌ وی‌ بوده‌ (مثلاً رفتن‌ به‌ مدرسه‌ به‌ دنبال‌ فرزندش‌) انجام‌ دهید.
فردی‌ را که‌ مطمئن‌ هستید در حال‌ مرگ‌ و یا شدیداً بدحال‌ یا آسیب‌دیده‌ است‌، رها نکنید. به‌ گفتگو با مصدوم‌ ادامه‌ بدهید و دست‌ وی‌ را بگیرید؛ هرگز اجازه‌ ندهید که‌ فرد احساس‌ تنهایی‌ کند.
 
گفتگو با خویشاوندان
رساندن خبر فوت به خویشاوندان مرحوم معمولاً از وظایف‌ پلیس‌ یا پزشک‌ مربوطه‌ است‌. با این‌ وجود، مناسب‌ است‌ که‌ شما به‌ خویشاوندان‌ و دوستان‌ فرد بگویید که‌ وی‌ مصدوم‌ یا بیمار شده‌ است‌. همیشه‌ مطمئن‌ شوید که‌ اولین‌ شخص‌ طرف‌ گفتگو با شما، همان‌ شخص‌ مناسب‌ و مرتبط‌ با حادثه‌ است‌. سپس‌، در حد توان‌ ساده‌ و صادقانه‌، به‌ توضیح‌ ماجرا بپردازید و در صورت‌ لزوم‌، محلی‌ را که‌ مصدوم‌ به‌ آنجا منتقل‌ شده‌ هم‌ ذکر کنید. مبهم‌ یا اغراق‌آمیز سخن‌ نگویید چون‌ این‌ کار می‌تواند دلواپسی‌ بی‌مورد ایجاد کند. بهتر است‌ به‌ جای‌ دادن‌ اطلاعات‌ گمراه‌کننده‌ به‌ فرد در مورد یک‌ آسیب‌ یا بیماری‌، اظهار بی‌اطلاعی‌ کنید.
 
نحوه‌ برخورد با کودکان‌
کودکان‌ کم‌ سن‌ و سال‌ بسیار زیرک‌ هستند و هر گونه‌ تردید و دودلی‌ شما را به‌ سرعت‌ درک‌ می‌کنند. اعتماد کودک‌ آسیب‌دیده‌ یا بیمار را از طریق‌ گفتگوی‌ ابتدایی‌ با فرد مورد اعتماد وی‌ (در صورت‌ امکان‌ یکی‌ از والدین‌) جلب‌ کنید. در صورتی‌ که‌ پدر یا مادر کودک‌، شما را بپذیرند و متقاعد شوند که‌ کمک‌ شما مؤثر واقع‌ خواهد شد، این‌ حس‌ اعتماد به‌ کودک‌ منتقل‌ می‌شود. همیشه‌ در مورد روند کار و آنچه‌ قصد دارید انجام‌ دهید، با جملاتی‌ ساده‌ به‌ کودک‌ توضیح‌ بدهید؛ از بالای‌ سر کودک‌ با او صحبت‌ نکنید. نباید کودک‌ را از مادر، پدر یا سایر افراد مورد اعتماد وی‌ جدا کنید.
 
ارایه‌ کمک‌های‌ اولیه‌ به‌ یک‌ کودک‌ سعی‌ کنید که‌ کودک‌ ضمن‌ درمان‌ شما، احساس‌ آرامش‌ و اطمینان‌ کند. همیشه‌ بدون‌ توجه‌ به‌ اینکه‌ سن‌ کودک‌ چقدر است‌، در مورد آنچه‌ انجام‌ می‌دهید به‌ وی‌ توضیح‌ دهید.

مصرف میوه در سحری، از تشنگی جلوگیری می کند

مصرف میوه یا آب میوه تازه هنگام سحر از تشنگی در طول روز جلوگیری می کند. همچنین برای جبران کمبود میزان آب و املاح بدن در ماه رمضان، می توان از مقداری سوپ یا آش هنگام افطار استفاده کرد.
در ادامه آمده است: مایعات را می توان در مدت زمان افطار تا سحر مورد استفاده قرار داد. در این صورت هنگام سحر ضرورتی وجود ندارد که از چند لیوان آب یا از مقدار زیادی چای برای رفع تشنگی در طول روزه داری استفاده کرد.
مینا مینایی، کارشناس ارشد دفتر بهبود تغذیه ی جامعه معاونت سلامت وزارت بهداشت و درمان افزود: نباید دسرها و شیرینی ها را که حاوی شکر فراوان هستند، به مقدار زیاد مصرف کرد و بهتر است به جای آنها از خرما و توت که دارای قند طبیعی و همچنین املاح و ویتامین هستند، استفاده نمود.
وی با بیان این که روزه داران باید از خوردن غذاهای شور هنگام سحر خودداری کنند، زیرا تشنگی را در طول روز افزایش می دهد، ادامه داد: باید از خوردن غذاهای بسیار سرد یا بسیار گرم و نیز از نوشیدن آب سرد در ابتدای افطار خودداری شود و در صورت رفع تشنگی می توان از آب گرم، چای یا شیر گرم استفاده کرد.
همچنین مصرف زیاد غذاهای ترش و شور، شیر، میوه و سبزیجات خام و برنج نیز در ازدیاد ترشح اسید معده و درنتیجه ایجاد سوزش و درد معده و اثنی عشر دخالت دارند.
مبتلایان به زخم معده و اثنی عشر و ناراحتی روده بهتر است از غذاهایی استفاده کنند که هضم شان آسان و ساده بوده و باعث نفخ دستگاه گوارش نشود که از جمله ی این غذاها می توان به غذاهای کبابی و خورشتی، انواع سوپ کم چرب، آب میوه ها، نان، پنیر و ماست به مقدار کم اشاره کرد.
استرس و فشار عصبی و روحی ، داشتن گروه خونی O، وجود میکروب هلیکوباکترپیلوری، مصرف قهوه و الکل از عوامل تشدید کننده زخم معده و اثنی عشر هستند.

گرفتن روزه چه فوایدى براى بدن و سلامتى دارد؟
- روزه دارى مى تواند به تغذیه مناسب کمک شایانى نماید، بدن انسان براى حفظ سلامتى خود همواره مقدارى از چربى موادغذایى را در نقاط مختلف ذخیره مى کند به مرور زمان چربى هاى ذخیره شده تغییر رنگ داده و فشرده مى شوند و احتمال اینکه مورد استفاده مجدد قرار بگیرند بسیار کمتر مى شود. روزه دارى حتى در افراد لاغر و یا با وزن طبیعى به بدن فرصتى مى دهد تا این چربى ها را از ذخایر آن آزاد کرده و مصرف نماید و پس از پایان روزه دارى به جاى آن چربى هاى تازه و مناسب ترى را جایگزین نماید. غذا خوردن سبب مى شود خون فراوانى به دستگاه گوارش سرازیر شود که به دنبال آن بى حالى و کاهش توان فعالیتهاى دقیق فکرى اتفاق مى افتد. روزه با استراحت دادن به دستگاه گوارش و فرستادن خون کافى به سراسر بدن بالاخص به سیستم اعصاب مى تواند به سلامتى بدن کمک شایانى بنماید. از نظر روانى هم روزه دارى بسیار مفید است چرا که مبارزه با خود در زمینه جلوگیرى از خوردن سبب افزایش اعتماد به نفس مى شود که عامل اساسى در پیشگیرى از مشکلات روانى است.
چه غذاهایى براى سحرى و چه غذاهایى براى افطارى مناسب است و اساساً آیا بدن میان این دو وعده تفاوتى از لحاظ موادغذایى که مورد استفاده قرار مى گیرد قائل شد یا خیر؟
- بسیارى از افراد معتقدند هنگام سحرى بایستى از موادغذایى که انرژى بالایى دارند استفاده کنند تا در طول روز احساس گرسنگى نکنند به خاطر همین مسأله خوردن غذاهاى چرب را ترجیح مى دهند ولى بایستى توجه داشت که به دنبال مصرف موادغذایى پرچرب، تشنگى شدیدى عارض شده که باعث ایجاد مشکلات عدیده اى در این افراد مى گردد. از طرف دیگر عده اى موادقندى را ترجیح مى دهند که ذکر این نکته ضرورى است که مصرف مواد قندى و شیرینى به مقدار زیاد و در یک وعده باعث افزایش ناگهانى هورمون انسولین در خون شده و با توجه به اینکه این هورمون باعث کاهش قند خون مى گردد ممکن است عوارضى چون سرگیجه، بى حالى، پرخاشگرى، عصبانیت و ضعف ناگهانى به وجود آید. پس بهتر است در وعده غذایى سحرى از موادغذایى استفاده شود که بتواند هم انرژى روزانه را تأمین کند و هم از افت ناگهانى قند خون جلوگیرى کند و مهمتر از همه اینکه باعث ایجاد تشنگى شدید نشود.
آیا مى شود سحرى را به طور کلى حذف کرد؟
بسیارى از افراد هستند که وعده سحرى را به دلیل مختلف از جمله عدم توانایى در بیدار شدن صبحگاهى حذف مى کنند. بایستى توجه داشت که در روزهاى عادى فاصله زمانى بین دو وعده غذایى شام و صبحانه روز بعد حدود 12ساعت است که تقریباً هفت ساعت از آن در حالت خواب مى گذرد. در ماه مبارک رمضان هم بایستى سعى شود همین حداکثر فاصله زمانى بین وعده هاى غذایى رعایت شود. در صورت عدم مصرف موادغذایى در سحرى و حذف آن فاصله بین وعده افطار و شام تا وعده افطار بعدى ساعات زیادی مى شود که خالى ماندن دستگاه گوارش و نداشتن منبع انرژى براى این مدت زمان طولانى بسیار مضر است چرا که کلیه فعل و انفعالات بدنى از جمله روند ترشح اسید و آنزیمهاى گوارشى، عدم در دسترس بودن آب براى فعل و انفعالات حیاتى و اتمام انرژى به علت مصرف یک وعده غذا دچار اختلال شده وعوارض مختلفى چون سوزش سردل، زخم معده، عدم تمرکز فکرى، بیخوابى و عصبانیت دیده مى شود. چرا که در این حالت در کمترین زمان فعالیت (شب) بیشترین غذا خورده مى شود و در بیشترین زمان فعالیت (طول روز) که بدن ما نیازمند به سوخت و ساز فعال براى انجام فعالیتهاى روزمره هست هیچ گونه منبع انرژى در دسترس نیست و این مسأله سبب افت در میزان و کیفیت فعالیتهاى مورد نیاز مى گردد.
تفاوت بین وعده سحرى و افطارى را لطفاً بفرمایید.
- بدن ما در زمان افطار در حالت استراحت کامل است بنابراین هنگام افطار بایستى از موادغذایى استفاده شود که به طور ناگهانى به دستگاه گوارش فشار وارد نشود بنابراین توصیه مى کنیم در زمان افطار روزه خود را با چند عدد خرما همراه با یک استکان چاى یا شیر ولرم باز کنید و بین افطارى و شام خود فاصله اى را در نظر بگیرید مثلاً در این فاصله مى توانید وضو گرفته و نمازتان را بخوانید که هم ثواب نماز اول وقت را برده و هم حرکات نماز باعث شود بدنتان کمى از حالت استراحت درآید. توصیه مى شود که شام را با غذاهاى سبک، کم قند و فیبردار مثل سوپ و سبزیجات یا سالاد که فشار چندانى به معده وارد نمى کنند شروع کرده و سپس به سراغ شام اصلى بروید. چرا که مصرف بیش از حد موادغذایى شیرین و پرچرب هنگام افطار منجر به تشنگى مى شود و مصرف نوشیدنیهاى زیاد بالاخص مایعات خنک با رقیق کردن اسید و آنزیمهاى دستگاه گوارش سبب اختلال در هضم و جذب موادغذایى مى گردد، این مسأله پیامدهاى مهمى چون درد شکم و نفخ پیش مى آورد.
براى از بین بردن یا کمتر کردن عطش شدید در این ماه چه باید کرد؟
- براى فهم این سؤال به این مثال توجه کنید. مزرعه اى را در نظر بگیرید که در کنار یک رودخانه پرآب است براى اینکه بتوانیم این مزرعه به صورت دائم آبیارى شده و از حملات احتمالى آب در فصول گوناگون در امان باشد، سدى مقابل آب مى زنیم تا بتوانیم آب را مهار کرده و با ایجاد روزنه هایى در سد به صورت دائم و کنترل شده مزرعه مان را آبیارى کنیم. در ماه مبارک رمضان نیز بایستى سدى در بدنمان بسازیم که بتوانیم آب و موادغذایى را که در سحرى مصرف کرده ایم به صورت یکنواخت ودائم در طول روز به قسمتهاى مختلف بدنمان برساند. این کار را مى توانیم با مصرف مواد غذایى پرفیبر (سبزیجات و میوه ها) انجام دهیم. این دسته از موادغذایى با احاطه سایر گروههاى غذایى خورده شده اولاً باعث مى شود آنزیمهاى گوارشى به صورت آرام آرام روى موادغذایى اثر کند و ثانیاً با کم کردن سرعت جذب مواد غذایى باعث مى شود که بدن به آهستگى و در فراخى وقت اقدام به جذب مواد غذایى بکند که هم دچار خستگى کمترى مى شود وهم از آن توفان قندى و انسولین بالاى بعد از آن جلوگیرى مى کند بنابراین توصیه مى شود در سحرى از مواد غذایى پرفیبر مثل سبزیجات و بالاخص میوه ها استفاده کنید چرا که میوه ها اولاً منبع سرشارى از فیبر هستند و ثانیاً قند موجود در میوه ها در حالت خالص و بدون فیبر هم دیرتر از قندهاى ساده جذب مى گردد که این امر سبب مى گردد فرد دیرتر احساس گرسنگى نماید. مواد غذایى پرفیبر آب زیادى را در خود جذب کرده و بدن مى تواند آن را به آهستگى جذب کند و احساس تشنگى دیرتر عارض مى گردد. یکى از مکانیسم هاى احساس گرسنگى، خالى بودن معده است فیبرها سرعت حرکت مواد غذایى را نیز کاهش مى دهند و این مسأله باعث مى شود که مکانیسم مذکور دیرتر شروع شود. مصرف آب به مقدار فراوان در وعده سحرى و بالاخص ما بین غذا توصیه نمى شود چرا که طى اشاره اى که قبلاً شد باعث رقت اسید و آنزیمهاى گوارشى شده و اختلال در روند هضم را باعث مى شود.
خانمهاى شیرده با رعایت چه تغذیه اى در هنگام روزه دارى سلامت شان تضمین مى شود؟
درکتب تخصصى تغذیه آمده است که حدود یک سوم نیاز براى ترشح شیر از ذخایر چربى بدن که در سه ماهه سوم حاملگى تشکیل شده است تأمین مى گردد و دو سوم دیگر از طریق تغذیه بایستى مهیا گردد رژیم غذایى مادر شیرده بایستى غنى از پروتئین، کلسیم، آهن و ویتامین ها باشد و در صورت لحاظ نکردن این مواد در رژیم غذایى وى دچار کمبودهاى شدید و نهایتاً عوارض خطرناکى چون پوکى استخوان، خرابى دندانها، کم خونى و ریزش مو مى شود. طبق فتاوى مراجع عظام مادران شیرده مى توانند روزه بگیرند ولى اگر بعد از چند روز احساس کردند که روزه سبب کاهش در مقدار شیر آنها شده است روزه گرفتن جایز نیست. به مادران در دوران شیردهى توصیه مى شود در وعده هاى غذایى سحرى، افطار و شام از مواد سرشار از آهن (مثل گوشت و حبوبات) و کلسیم (مثل شیر و لبنیات) بیشتر استفاده کنند و از خوردن ادویه جات، فلفل، سیر، پیاز و زیره که سبب بد بو شدن شیر مى شود پرهیز کنند چرا که مکیدن فرزند یکى از عوامل مؤثر در ترشح شیر است و بد بو شدن شیر سبب عدم مکش نوزاد شده ومنجر به کاهش یا قطع شیر مى گردد.
آیا در سنین مختلف هنگام روزه دارى باید تغذیه متفاوت باشد؟
نیازهاى تغذیه اى در سنین مختلف متفاوت است نیاز به انرژى با افزایش سن کاهش مى یابد که در ارتباط با کاهش اندازه بدن، کاهش توده چربى و کاهش فعالیت فیزیکى است. نیازهاى پروتئینى در سالمندان کمى بیشتر از افراد جوانتر مى باشد چرا که براى حفظ تعادل نیتروژنى و پیشگیرى از تعادل منفى نیتروژنى وجلوگیرى از تحلیل عضلات لازم است. با توجه به اینکه افراد سالمند به علت کم تحرکى اکثراً دچار یبوست هستند مصرف کربوهیدراتهاى پیچیده مثل سبزیجات، غلات کامل و میوه ها در وعده هاى سحرى و افطارى نسبت به سنین جوان بیشتر توصیه مى شود چرا که این گروه از مواد غذایى ذکر شده باعث جلوگیرى از یبوست مى شوند.
در افرادى که از رژیم هاى غذایى استفاده مى کنند، باید به چه صورت در مدت این ماه عمل کنند؟
افرادى که به جهت کاهش یا افزایش وزن از رژیم هاى غذایى استفاده مى کنند بایستى ناهار رژیم را در سحرى میل کنند و وعده غذایى مربوط به صبحانه رژیم را براى افطار در نظر گرفته و شام رژیم را هم در جاى خود و به جاى شام ماه مبارک رمضان استفاده کنند.
زولبیا وبامیه به صورت سنتى از قدیم سر سفره هاى افطار است، ضرورتى در مصرف آن وجود دارد؟
همانگونه که قبلاً نیز عرض کردم هنگام افطار ذخیره قندى بدن بسیار کم است و به همین دلیل بهتر است در زمان افطار با خوردن مواد قندى این کمبود جبران شود هنگام افطار توصیه مى شود زولبیا یا بامیه البته به مقدار کم مصرف شود چرا که مصرف بیش از حد آن به خاطر استفاده از روغن، کره و ماست و ادویه جات مختلف درترکیبات این نوع شیرینى جات و عدم اطمینان کافى به منابع مذکور ممکن است سبب مسمومیت هاى غذایى شود. علاوه بر آن مصرف بیش از حد زولبیا و بامیه با توجه به اینکه اشتها را کاهش مى دهد باعث عدم مصرف مواد مورد نیاز دیگر مى شود.
احتیاجات کالرى در زنان و مردان به چه میزانى است؟
لازم به توضیح است که در ماه مبارک رمضان میزان نیاز به کالرى تفاوت چندانى باحالات غیر روزه نداشته و فقط نحوه زمان بندى مصرف مواد غذایى در جهت آزاد شدن ذخایر چربى فشرده و قدیمى و جایگزین شدن آنها با بافت جدید و قابل دسترسى متفاوت است که در جدول زیر براساس وزن و میزان فعالیت نشان داده شده است.
میزان کاهش وزن در ماه مبارک رمضان تا چه حدى باید باشد؟
با توجه به اینکه در ماه مبارک رمضان در بیشترین زمان فعالیت (طول روز) کمترین مصرف مواد غذایى را داریم به همین خاطر با توجه به اینکه فعالیتهاى روزمره سبب از دست رفتن کالرى مى شود و وزن کم خواهد شد این مسأله در مورد افراد مختلف با توجه به جنس (مرد یا زن) ، وزن و سن متفاوت است ولى در حالت معمول بین ? الى ?کیلوگرم کاهش وزن وجود دارد که این کاهش قسمتى به از دست دادن کالرى و قسمتى هم به عدم دریافت مواد غذایى و آب مربوط است.
چه مواد غذایى را در این ماه بهتر است در رژیم غذایى و تغذیه خانواده قرار داد؟
به طور خلاصه توصیه مى شود از مواد غذایى زیر در ماه مبارک رمضان بیشتر استفاده شود:
در وعده سحرى:
از غذاهایى که داراى قندهاى مرکب هستند مثل میوه جات بیشتر استفاده شود.
- ازغذاهاى حاوى فیبر مثل سبزیجات ومیوه جات بایستى بیشتر استفاده شود.
- از موادغذایى سرخ کرده، پرچرب و شیرینى پرهیز گردد.
- از غلات و حبوبات به میزان دلخواه در ترکیبات غذاى سحرى لحاظ گردد.
- مصرف بیش از حدگوشت در سحرى توصیه نمى گردد.
- مصرف آب قبل از شروع سحرى و در مابین وعده هاى غذایى توصیه نمى شود.
- مصرف ادویه جات وغذاهایى مثل کله پاچه، سیرابى و... در سحرى توصیه نمى شود.
در وعده افطارى وشام :
- شروع افطارى بایستى با چند عدد خرما همراه کمى آب ولرم یا شیر ولرم باشد
- سعى شود بین افطارى و شام فاصله وجود داشته باشد.
- شروع افطارى با نوشیدنى هاى خنک نباشد بلکه حتماً بایست ولرم یا سوپ باشد.
- مصرف بیش از حد مواد غذایى پرچرب و شیرین در افطار سبب تشنگى شده و به دنبال آن آب زیادمصرف مى شود و در نتیجه با کاهش غلظت اسید و آنزیمهاى گوارشى موجب اختلال در هضم و جذب مواد غذایى مى شود.
در پسران ودخترانى که مى خواهند براى نخستین بار روزه بگیرند آیا تفاوتى در نوع مواد غذایى مصرفى شان وجود دارد؟
نیاز به انرژى در خانمها و آقایان متفاوت است که مربوط به میزان فعالیتهاى آنها و اثرات هورمونهاى مختلف مى باشد. در خانمها با توجه به اینکه در دوره عادات ماهیانه کمبودهایى از قبیل آهن ممکن است دیده شود میزان نیاز به برخى از مواد غذایى بیشتر است بنابراین توصیه مى شود خانمها بالاخص افرادى که تازه به سن بلوغ رسیده وتوفیق روزه دارى در ماه رمضان را کسب کرده اند نسبت به تغذیه خود دقت بیشترى نموده و با مصرف بیشتر مواد سرشار از آهن مثل پروتئینها (نسبت به آقایان) باعث جلوگیرى از عوارضى مثل کم خونى، ریزش مو و... شوند.

در مورد سحری و افطار
درحالت عادی،بیشترین فاصله ی بین دو وعده ی غدائی 8 تا 10 ساعت است،اما در ماه رمضان این مدت به بیش از 12 ساعت افزایش می یابد.به همین دلیل و با توجه به نیاز بدن به انواع مواد غذائی،باید به برنامه ی غذائی سحر و افطار روزه دار توجه ویژه ای صورت گیرد.
وی افزود:عده ای معتقدند نخوردن سحری برای گروهی از روزه داران مشکل ساز نیست و می توان بدون خوردن سحری به راحتی روزه نگه داشت،اما مسئله ی مهم این است که معیار عدم تاثیرگذاری خوردن بر روی افراد چیست؟ در حقیقت شاید نخوردن سحری بر گرسنگی فرد تاثیرگذار نباشد،ولی نقش آن بر خلق و خوی افراد انکار ناپذیر است.بر همین اساس خوردن سحری از اجزای مهم روزه داری می باشد.
وعده ی غذائی سحری هم باید بتواند انرژی روزانه ی روزه دار را تامین نماید و هم از افت قند خون که تاثیر مستقیم بر ضعف و بی حوصلگی و حتی پرخاشگری و عصبانیت فرد در طول روز دارد،جلوگیری کند.از اینرو وعده ی غذائی سحر باید بسیار مفصلتر از افطار نیز باشد.همچنین وجود فیبر زیاد در غذای سحر از تشنگی فرد در طول روز جلوگیری می نماید.
بگفته ی وی سبزیجات،میوه،غلات سبوس گیری نشده حاوی مقادیر زیادی فیبر می باشند.
این مشاور تغذیه،با بیان این مطلب که نوشیدن مقادیر زیادی آب در سحر،اثرات منفی بر روی فعالیت آنزیمهای گوارشی بدن خواهد گذاشت،تصریح نمود:این اثر منفی باعث عدم جذب غذا به طور کامل می شود و در نتیجه نوشیدن یک لیوان آب قبل و بعد از سحری کافی است.
با توجه به اینکه در هنگام افطار بدن در حالت سکون و آرامش قرار می گیرد و در طول روز نیز هیچ مواد غذائی به آن نمی رسد،بهتر است در ابتدا با یک یا دو خرما و یک استکان چای افطار کرد و بعد از آن با ایجاد یک وقفه مجدداً بر سر سفره ی افطار آمده و از سایر غذاها تناول گردد.البته بهتر این است یک تا دو ساعت پس از افطار به بدن فرصت استراحت داد و سپس از میان وعده ای معمولی استفاده شود.با اینحال توصیه می شود وعده ی غذائی افطار و شام از یکدیگر مجزا باشند و شام با یک فاصله ی زمانی 2 ساعته بعد از افطار صرف گردد.

اهمیت سحری

متاسفانه بعضی به دلیل اینکه هنگام سحر احساس گرسنگی نمی کنند، سحری را جدی نمی گیرند و این مساله می تواند از نظر جسمی مشکلات غیر قابل جبرانی را به وجود آورد. در سحر ماه مبارک رمضان باید غذای کاملی مصرف شود و در واقع وعده نهاد باید در ماه مبارک رمضان برای سحر در نظر گرفته شود. آمری نیا غذاهای کم چربی، انواع و اقسام سبزی ها ومیوه ها را برای وعده سحری توصیه کرد. وی در مورد افطاری گفت: به دلیل اینکه در طول روز دستگاه گوارشی فعالیتش کم می شود، در هنگام افطار غذای سبکی مثل نان و پنیر و خرما تناول شود و یکی، دو ساعت بعد افطاری مفصل تری خورده شود. وی اظهار داشت: روزه در ماه مبارک رمضان علاوه بر اینکه عبادت محسوب می شود به کاهش وزن و کاهش بسیاری از بیماری ها کمک می کند.

هر سال با نزدیک شدن به زمان امتحانات پایان سال تحصیلی، ذهن والدین و دانش آموزان از نگرانی های گوناگونی پر می شود که توجه کافی به آنها و یافتن راه های صحیح برای برطرف کردنشان، می تواند از تأثیرات سوء احتمالی تا حد زیادی جلوگیری کند.
یکی از این نگرانی ها، تغذیه صحیح در دوران امتحانات است که می تواند به آرامش، تمرکز و یادگیری دانش آموز کمک شایانی بکند. کارشناسان علم تغذیه برای بهتر و با موفقیت گذراندن این مرحله توصیه های کوچک و بزرگی دارند که عمل به آنها مطمئناً خالی از فایده نخواهد بود.دکتر امیرمنصور علوی نایینی، کارشناس ارشد تغذیه و عضو هیأت علمی گروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره مدل تغذیه عموم افراد می گوید: « به طورکلی انسان در مقاطع مختلف سنی باید از سه وعده و دو میان وعده روزانه برای تأمین انرژی و مواد مغذی مورد نیاز خود استفاده کند. در واقع چهار گروه غذایی گوشت و حبوبات و تخم مرغ، سبزیجات و میوه ها، شیر و لبنیات و نان غلات، باید در برنامه تغذیه طوری گنجانده شوند که مجموعه آنها به تناسب در زمان های مختلف همواره استفاده شود.» دکتر محمدجواد حسین زاده، پزشک و متخصص تغذیه، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز این نکته را اضافه می کند که برای افزایش کارآیی هر گروه سنی در هر شرایطی نیاز به تدابیر خاصی داریم. به عنوان مثال وضعیت تغذیه ایده آل، ورزشکاران را نیز به مدال نزدیک تر می کند. بنابراین تغذیه یک دانش آموز که در دوران رشد نیز هست، اهمیت بسیاری دارد که تنها به دوران امتحانات محدود نمی شود.پدر و مادرها باید بدانند که در مقطع زمانی امتحانات، افزایش یکباره کالری غذایی ضرورتی ندارد و به جای توجه به کمیت غذا، بهتر است به کیفیت آن توجه کنند. دکتر علوی نایینی، به این نکته اشاره کرده و می افزاید:
« اگر می خواهیم فرزندانمان خوب غذا بخورند، باید سعی کنیم اشتهای آنها باز شود که البته کار سختی نیست. کمک کنیم که دانش آموز به موقع بخوابد و صبح زود از خواب بیدار شود. در فاصله بین بیدار شدن از خواب و صرف صبحانه، بدن زمان کافی در اختیار دارد تا نیاز به صبحانه را با تحریک معده، برطرف کند. علاوه بر این، مادران باید سعی کنند ظاهر صبحانه، اشتهابرانگیز باشد. حتی بهتر است در این روزها در حد توان، صبحانه ای تهیه شود که بیشتر مورد علاقه دانش آموز است. چنددقیقه نرمش ساده، استفاده از سبزیجات مانند خیار و گوجه فرنگی و از دیدگاه روان شناسی، جمع شدن همه افراد خانواده برای خوردن صبحانه، در تحریک اشتها موثر است.»
در دوران امتحان به دلیل استرس، ترشح هورمون آدرنالین در بدن دانش آموزان افزایش می یابد. از آنجایی که این هورمون باعث افزایش سوخت پروتئین های بدن می شود، نیاز به مصرف پروتئین دو تا سه درصد افزایش می یابد. دکتر علوی برای جبران این کمبود پروتئین توصیه می کند مقدار استفاده از گروه غذایی گوشت و حبوبات را از سه واحد در روز به چهار واحد در روز افزایش دهیم تا این میزان پروتئین جایگزین شود.
دکتر حسین زاده نیز استفاده از غذاهای نامناسب سنگین یا پرچرب را از مشکلات تغذیه ای شایع می داند: «خوردن این گونه غذاها که تحمل و هضم آنها برای بدن مشکل تر از بقیه است، کم خوابی و ناراحتی گوارشی به دنبال دارد که باعث تشدید استرس می شود. باید از غذاهای سبک و متعادل که حاوی پروتئین، منابع کربوهیدراتی و نشاسته اند ـ مانند ماکارونی و پاستا - استفاده شود. میوه های شیرین نیز حاوی ماده ای به نام ترپتوفان هستند که ضداسترس و موجب آرامش است.»دکتر ربابه شیخ الاسلام، متخصص اپیدمیولوژی تغذیه و عضو هیأت علمی وزارت بهداشت به این موضوع اشاره می کند که استرس زیاد در دوران امتحانات روی افراد مختلف تأثیرات گوناگونی دارد؛ در عده ای باعث می شود زیاد بخورند اما در بعضی دیگر از بچه ها موجب بی اشتهایی می شود و اصلاً چیزی نمی خورند: « اگر می خواهیم از تغدیه خوب، نتیجه دلخواه را بگیریم باید در کاهش استرس و کسب آرامش، به بچه ها کمک کنیم. استرس، مشکلات گوارشی، مانند یبوست را نیز در پی دارد. بنابراین مصرف سبزی و میوه به هیچ وجه نباید فراموش شود.»چه در روزهای آمادگی برای امتحان و چه در صبح روز امتحان، خوردن صبحانه نباید فراموش شود. عموم کارشناسان عقیده دارند که نخوردن صبحانه کارایی مغز را کاهش می دهد. دکتر علوی نایینی دراین باره می گوید: «بیشتر امتحانات در ساعات اولیه صبح برگزار می شوند و فاصله زمان صرف شام تا زمان صرف صبحانه، نسبت به فاصله متناوب سایر وعد ه های غذایی، بیشتر است. اگر این وعده غذایی حذف شود، ممکن است قندخون شخص پائین آمده و وضع عمومی بدن نامساعد شود.» دکتر حسین زاده عدم مصرف غذاهای مورد نیاز و تنها توجه به سیری شکم در صبحانه (استفاده از آبمیوه های غیرطبیعی و کیک ها و شیرینی های بسته بندی شده) را برای دانش آموزانی که در دوره رشد هستند، نه تنها بی فایده، بلکه مضر می داند.
دکتر علوی توصیه می کند در این ایام برای ناهار تعداد وعده های غذایی دریایی غیر کنسروی، مانند ماهی و میگو را افزایش دهیم. این مواد به دلیل فسفر زیاد تأثیر مثبتی روی حافظه دارند.علاوه بر این که در دوران امتحانات به بهبود وضعیت ذهنی دانش آموز توجه می کنیم، در مورد سلامت جسم او نیز نباید سهل انگاری شود. اگر دانش آموز در یک کتابخانه ، درس می خواند و برای صرف غذا در منزل نیست، باید برای تهیه غذا حتماً به بهداشتی بودن محل توجه کند.
نکته دیگر این است که غذا خوردن باید در آرامش باشد. دکتر علوی نایینی می گوید: «بعضی از دانش آموزان عادت دارند که حتی هنگام غذا خوردن هم درس بخوانند. این کار موجب می شود که به میزان و نحوه غذا خوردن توجه نکنند و کم یا زیاد غذا بخورند.»دکتر حسین زاده نیز تأکید خاصی بر عدم استفاده از فست فود ها دارد: «دانش آموزانی که مکرراً به مطالعه می پردازند و وقت کمی برای صرف غذا می گذارند، به هیچ وجه نباید سراغ غذاهای آماده (فست فود) بروند، زیرا این نوع غذاها انرژی کاذبی را یکباره به بدن تحمیل می کنند. توصیه می شود خانواده ها در ساعات خاصی دور هم جمع بشوند و در زمان کوتاهی، در کنار هم غذای مختصری را که در خانه آماده شده، بخورند. زمان های استراحت پس از مطالعه نیز بهتر است طوری تنظیم شود که همه وعده ها منظم باشند و گرفتاری فکری و درسی، مانع صرف غذا و عقب افتادن زمان آن نشود.»عموماً باید سعی شود در الگوی غذایی هر خانواده ای، به طور معمول مواد مورد نیاز گنجانده شود و این امر تنها به دوران امتحانات محدود نباشد اما علوی نایینی برای اطمینان و استفاده مناسب تر از منابع غذایی در دوران امتحانات می گوید: «مصرف شیر هم به دلیل داشتن پروتئین، با ارزش بیولوژیکی و هم کلسیم، در تقویت حافظه تأثیر دارد. اگر دانش آموز غذایی را دوست دارد و البته آن غذا، خوب و مغذی است، همان غذا برای او آماده شود تا با میل بیشتری مصرف شود.»دکتر حسین زاده نیز توجه والدین را به این نکته جلب می کند که اگر بچه ها به ماده غذایی خاصی ـ مانند شیر ـ عادت ندارند و یا نسبت به آن حساسیت دارند، بهتر است از روزهای قبل و در شرایط عادی، آن غذا را وارد برنامه غذایی کنیم تا دانش آموز به آن عادت کند و بتواند در دوران امتحانات نیز به راحتی از آن استفاده کند:«خصوصاً در مورد دختران، مصرف منابع غذایی حاوی کلسیم مانند لبنیات، که بهترین آنها شیر است، توصیه می شود. در دو دهه اول میزان نیاز به کلسیم افزایش می یابد زیرا اسکلت بدن ساخته می شود. به جز این، تخم مرغ، منبع پروتئین بسیار خوبی به شمار می آید که لسیتین موجود در آن برای هوشیاری و تمرکز بسیار مفید است. استفاده از خشکبار و میوه های خشک (بادام، گردو، کشمش، انجیر و...) به عنوان مکمل های روزانه توصیه می شود. خالی از فایده نیست اگر میان وعده های تشکیل شده از میوه ها و سبزیجات، از سه سهم در روز به چهار سهم افزایش یابد.
منظور از یک «سهم» میوه، یک سیب متوسط یا یک قاچ هندوانه است. از میوه ها، خصوصاً سیب و از سبزیجات، کاهو در افزایش تمرکز تأثیر مثبت دارند.»ربابه شیخ الاسلام، مدیر مؤسسه تغذیه، سلامت و توسعه، نیز سالادها و سبزی ها را حاوی ریزمغذی هایی می خواند که هم به سلامت و شادابی پوست کمک می کنند و هم باعث نشاط و سرزندگی شخص می شوند: «بتاکاروتن موجود در سبزیجات زرد به قدرت بینایی دانش آموز کمک می کند. نوشیدن آب کافی هم بسیار مهم است زیرا کاهش آب بدن می تواند باعث سردرد، خستگی و از بین رفتن تمرکز ذهن شود.»در طول زمان درس خواندن و نیز شب پیش از آزمون بهتر است نوشابه های گازدار و مایعاتی مانند چای و قهوه کمتر مصرف شود.دکتر علوی نایینی در مورد غذاهایی که استفاده از آنها در دوران امتحانات کمتر توصیه می شود، می گوید: «در این دوران بهتر است به عدم استفاده از غذاهای پرحجم بیشتر توجه شود زیرا موجب سستی و خواب آلودگی می شود.»مصرف تنقلات بی ارزش و غیرمفید، به عقیده دکتر حسین زاده باعث می شود دانش آموزان از مصرف غذاهای اصلی دور بمانند: «بهتر است دانش آموزان از مصرف قهوه، شکلات، چیپس، غذاهای کنسروی و غذاهای حاوی فلفل و ادویه زیاد هم خودداری کنند.

برگرفته شده از سایت خبرگزاری آفتاب

نام فارسی: گل میمون
نام علمی: Antirrhitum majus
نام انگلیسی: Snapdragon
خانواده: Scrophulariaceae
طول دروه زندگی: دائمی با دوره کوتاه ولی چون تنها تا دمای صفر درجه سانتیگراد را قادر به تحمل می باد اکثرا" به عنوان گیاه کیساله کشت می شود. در نواحی که دارای زمستانهای نه چندان سرد هستند ( حداقل حرارت صفر درجه ) این گیاه سرمای زمستان را تحمل نموده و در سال دوم محول خوبی می دهد. ولی در سالهای بعد چنانچه باقی بماند مرغوبت خود را ازدست می دهد.
ارتفاع بوته: تا 120 سانتی متر
فواصل کاشت : 30 سانتی متر
شرایط خاک (از نظر رطوبت ): با زهکشی خوب
نوع خاک: سبک ، حاصلخیز
شرایط نور: آفتاب – سایه – آفتاب
مقاومت به سرما: ندارد ( تا صفر درجه سانتیگراد )
زمان و روش تکثیر: ازدیاد آن توسط بذر انجام می گیرد. کشت بذر در فروردین ماه همانند گیاهان یکساله و یا در اواخر تابستان و اوایل پاییز در خزانه صورت می گیرد و پس از رشد کافی به زمین اصلی منتقل می شوند. از طریق قلمه چوب نرم نیز قابل تکثیر است.
رنگ گل: سفید ، قرمز ،صورتی ، زرد ، بنفش ، ارغوانی و اغلب شامل دو رنگ
زمان گلدهی: تمام تابستان و پاییز
کاربرد: گونه هایی پابلند ( به ارتفاع 60 سانتیمتر و بیشتر ) جهت گل شاخه بریده و نیز به عنوان پرکننده در حاشیه های مخلوط ، گونه های متوسط ( به ارتفاع 30 تا 60 سانتی متر ) مناسب برای باغچه ها و گونه های پاکوتاه ( تا ارتفاع 30 سانتی متر ) جهت طراحی باغچه های کوچک ، کناره حاشیه ها و جعبه های گل
مراقبت ها: ارقام پا بلند نیاز مند قیم می باشند . مقادیر رطوبت بالاتر از 40 % حجمی موجب کاهش کیفیت نهایی محول می گردد . در مقایسه با سایر محصولات نسبت به رطوبت خاک کم مقاومتر است . احتمال آلودگی بذور در رطوبت بالا و هوای آزاد نسبت به بذوری که در گلخانه ها با تهویه کامل بدست می آید بیشتر است – نشاها بسیار حساس به ریزوکتونیا و پیتیوم هستند و باید در محیطی عاری از عوامل بیماریزا کاشته شوند . گلهای پژمرده به منظور طولانی شدن دوره گلدهی حذف شوند. از باد محافظت گردند.
مشخصات ویژه: بذر آن سیاه رنگ و ریز است . فصل گل دهی آن بسیار طولانی می باشد و نسبتا" نیازمند به منیزیم بالا است.

با تشکر از :آقای مهندس فرشادپیلسته

                  مدار های الکتریکی الکترونیکی و اجزای آن :

جریان الکتریکی : حرکت الکترونها و جابجایی آنها در یک سیم وانتقال آنها به یک مصرف کننده ( بار الکتریکی ) .

ولتاژ ( اختلاف پتانسیل ) : نیروی محرکه ای که برای جابجایی بارهای الکتریکی در یک مدار الکتریکی لازم است .

مدار الکتریکی : مسیر کاملی که برای عبور جریان الکتریکی وجود دارد .

اجزای اصلی یک مدار الکتریکی ساده :

1 – مولدیا منبع تغذیه

2 – مصرف کننده ( بار )

3 – سیم های رابط

منبع تغذیه : تولید کننده انرژی الکتریکی می باشد .

مصرف کننده : وسیله ای که انرژی الکتریکی را به انرژی دیگر تبدیل می کند .

سیم های رابط : انرژی الکتریکی را از منبع تغذیه به مصرف کننده منتقل می کند .

مصرف کننده ها :

1 – مقاومت اهمی R  

2 – خازن ( دارای مقاومت خازنی C X ) و ظرفیت C

3 – سلف ( دارای مقاومت سلفی L X ) و ضریب خود القایی L

مقاومت ها مصرف کننده انرژی الکتریکی ولی سلف ها و خازن ها ذخیره کننده انرژی الکتریکی هستند .