برای یادگیری و حضور مثبت در امتحان، دانش‌آموزان نباید به‌اصطلاح شب امتحانی باشند بلکه باید در طول سال درس خود را مطالعه و مرور کنند و در شب امتحان تنها نگاهی گذرا به مطالب مهم داشته باشند. اضطراب و دلهره پیش از امتحان، مسئله جدیدی نیست و تقریبا نمی‌توان برای از بین بردن نگرانی‌های قبل از امتحانات پایان ترم راه حلی پیدا کرد اما می‌توان با تدابیر خاصی این استرس را کم کرد.

کارشناسان معتقدند که مثلث والدین، دانش‌آموز و معلمان و مسئولان برگزاری امتحانات نقش مؤثری دارند که هر یک باید به خوبی نقش خود را ایفا کنند. پافشاری خانواده‌ها برای کسب نمره‌ای بیش از توان دانش‌آموزان تعادل ذهنی آنها را به هم می‌ریزد.

محیط خانواده و مدرسه نباید ارزش‌گذاری دانش‌آموز از طریق نمره را به دانش‌آموز القا کند. برخی از معلمان کسب نمره متوسط توسط دانش‌آموزی را که با علاقه درس می‌خواند بسیار ارزشمندتر از نمرات عالی دانش‌آموزی می‌دانند که از ترس توبیخ شدن در مدرسه و خانه تلاش کند. باید فرهنگ ارجح بودن یادگیری بر کسب نمره در مدارس و خانواده‌ها نهادینه شود.

آمادگی جسمی دانش‌آموز برای شرکت در جلسه امتحان به اندازه آمادگی روحی او اهمیت دارد. گرسنگی، خوردن غذاهای سنگین و حتی پوشیدن لباس‌هایی که نتواند دانش‌آموز را در مقابل سرما یا گرمای محل امتحان حفظ کند نیز در کاهش توان تحلیل علمی و به هم ریختن قوای ذهنی و افزایش استرس او در جلسه امتحان مؤثر است.

استرس افراد به‌طور معمول دارای منشا مشخصی است اما اضطراب، منبع مشخصی ندارد و در موقعیت امتحان دانش‌آموزان عباراتی مانند «نمی‌دانم چرا دلم آشوب است»، «می‌ترسم همه چیز یادم برود» و... را بر زبان می‌آورند. در نظام آموزشی حافظه مدار کشور ما دانش‌آموزان بر دانسته‌های خود تسلطی ندارند و این در حالی است که در بیشتر موارد امتحانی بر حفظیات آنان تأکید می‌شود و این امر عدم تسلط آنان را به‌دنبال دارد.

بسیاری از دانش‌آموزان منطق درست درس خواندن را نمی‌دانند و این موضوع به یادگیری و تسلط نداشتن آنان دامن می‌زند، بنابراین معلمان و والدین باید در رفع عوامل استرس‌زا تلاش کنند. برای یادگیری و حضور مثبت در امتحان، دانش‌آموزان نباید به‌اصطلاح شب امتحانی باشند بلکه باید در طول سال درس خود را مطالعه و مرور کنند و در شب امتحان تنها نگاهی گذرا به مطالب مهم داشته باشند.

مسافرت والدین و تنها گذاشتن دانش‌آموزان در موقع امتحانات آرامش آنها را بر هم می‌ریزد، بنابراین خانواده‌ها باید در این زمان رفتار مهربانانه را جایگزین رفتارهای خودخواهانه خود با فرزندانشان کنند. همچنین در شب‌های امتحان دانش‌آموزان را از شب‌نشینی‌ها و عادات گذشته که در طول سال تحصیلی انجام می‌دهند دور کنند.

استفاده از رژیم غذایی مناسب در موقع برگزاری امتحانات و داشتن آرامش کافی برای دانش‌آموزان یکی از راه‌کارهای مناسب برای کم کردن استرس خواهد بود و امید که این روش‌ها باعث شود دانش‌آموزان با موفقیت، امتحان خود را پشت سر بگذارند.

تغذیه مناسب در روزهای برگزاری امتحانات دانش آموزان نقش بسزایی در بهبود یادگیری و بازدهی مطالب آموخته شده دارد.

یک کارشناس ارشد تغذیه دراین باره گفت: صبحانه دانش آموزان در چنین روزهایی باید شامل مواد پروتئینی , لبنیات و میوه باشد.

دانش آموزان در ایام امتحانات هنگام صرف صبحانه بهتر است مواد قندی نیز مصرف کنند زیرا سلول های مغزی نیازمند دریافت این مواد هستند.
در مورد کسانی که بد غذا هستند، نقش والدین بسیار موثر است. برخوردملایم با کودک او را برای غذا خوردن بیشتر آماده می کند. معمولا دادو فریاد و تنبیه اثری ندارد.

با تشکر از دانش آموز گلم محدثه جان بخاطر ارسال این مطلب

بارم بندی حرفه و فن کلاس اول:

فناوری و سیستم:5/0 نمره ، کار با برق: 5/0 نمره ، بهداشت: 75/0 نمره ، کار با چوب: 75/0 نمره  ، کار با فلز75/0 نمره  ،‍ ساختمان سازی75/0 نمره ، خوراک:25/1 نمره ، پوشاک 5/0 نمره ، کشاورزی:25/1 نمره ، دامپروری:1 نمره

کلاس دوم:

فناوری و سیستم:5/0 نمره ، کار با برق: 5/0 نمره ،الکترونیک:5/0 نمره، بهداشت: 5/0 نمره ، کار با چوب: 5/0 نمره  ، کار با فلز5/0 نمره  ، ساختمان سازی: 1 نمره ، خوراک:75/0 نمره ، پوشاک 5/0 نمره ، کشاورزی:1 نمره ، دامپروری:75/0 نمره ، صنایع غذایی:1 نمره

نگهداری از میوه ها

خیار بسیار حساس است و بعد از چند روز تازگی و طعم خود را از دست میدهد. برای نگهداری خیار آن را از داخل کیسه ی پلاستیکی خارج کنید،شسته و بعد از خشک شدن در یک قابلمه ی در دار بریزید و در یخچال بگذارید.
انگور را برای نگهداری بیشتر نشسته درون کیسه نگهدارید. شستن انگور قبل از گذاشتن در یخچال موجب ترک خوردن دانه های آن می شود.
سبزی خوردن را بشویید و در یک کیسه ی پارچه ای نگهدارید. از آنجا که برگ های سبزی آب زیادی دارد کیسه ی پارچه ای باعث می شود سبزی سیاه و پلاسیده نشود.
موز را در صورتی که نرسیده باشد در روزنامه بپیچید وابتدا دو سه روز خارج از یخچال نگهدارید. این کار باعث شیرین شدن موز میشود. بعد از زرد شدن پوست موز آنرا در یجچال بگذارید.

در صورتی که با وجود همه ی مراقبتها باز هم میوه ها مانده و بد شکل شدند، و کسی حاضر به خوردن آن نشد، (قبل از پوسیدگی) میتوانید با پختن آنها هم باعث تنوع در تغذیه ی افراد خانواده شوید هم از اسراف اجتناب نمایید.
با افزودن کمی شکر و آب به سیب، گلابی، آلو یا هلو و پختن انها میتوانید کمپوت درست کنید.
موزهایی که پوستشان سیاه شده اند ولی هنوز سالم هستند، برای درست کردن پوره ی موز، شیر موز، و کیک مناسب هستند.
انگورهای مانده را میتوان سرکه کرد. برای این کار آنها را چند هفته در ظرفی در دار بریزید به صورتی که اصلا هوا نخورد و بعد صاف کنید.
و بهترین راه برای تازه ماندن میوه ها و جلو گیری از خراب شدنشان خرید به اندازه ی نیاز است.

با تشکر از دانش آموز گلم محدثه بخاطر ارسال این مطلب

یکی از عوامل بسیار مهم در فرآیند آموزش و یادگیری موثر و همچنین حفظ و تداوم آن ارزشیابی از آموخته های دیگران است و این ارزشیابی زمانی اثر بخش و پایدار می باشدکه مجموعه سوالات هر آزمون بر اساس معیارهای صحیح علمی و استاندارد تهیه شود و با توجه به ناهمگونی های متعدد و دخالت سلایق فردی و احتمالا عدم آشنایی بعضی از طراحان سوالات امتحانی با ابعاد فنی مسئله و عدم رعایت حیطه های شناختی و استفاده از تمام فصول کتاب در طراحی ، پیامدهای منفی حاصل از آن بر امر ارزشیابی آثار سوئی به همراه داشته است که مورد توجه متخصصین فن و اساتید علوم تربیتی و سنجش و اندازه گیری قرار گرفته است . لذا در این مقاله سعی شده اصول طراحی سوال در سه محور 1- ملاک های فنی سوالات   2- ادبیات سوالات   3- مشخصات ظاهری سوالات به تفصیل شرح داده شود.

ملاک های فنی سوالات    {لازمه اینکار ، مشخص بودن نوع سوال و سطح یادگیری مورد سنجش سوال و ... است . یعنی رعایت سطوح حیطه های شناختی ، عاطفی ، روانی – حرکتی و در بخش حیطه شناسی بر رعایت طبقات دانش – درک و فهم – کاربرد –تجزیه و تحلیل- ترکیب و ارزشیابی توجه شود }

1- سوالات از ساده به مشکل تنظیم شود .

2-از انواع سوالات استفاده شود .( حداقل 5 نوع)

از جمله سوالات امتحانی می توان عینی و انشایی را بر شمرد.

شاید بعد از یک کار زیاد در خانه تکانی دستهایتان زبر و خشن و یا زیاد خشک شده باشند و استفاده از کرمهای مرطوب کننده نیز برای نرم و لطیف ساختن آنها تاثیر چندانی نداشته باشد ...

شاید بعد از یک کار زیاد در خانه تکانی دستهایتان زبر و خشن و یا زیاد خشک شده باشند و استفاده از کرمهای مرطوب کننده نیز برای نرم و لطیف ساختن آنها تاثیر چندانی نداشته باشد . برای اینکه دستها را از حالت زبر بودن در آورده و با استفاده از مواد طبیعی نرمی و لطافتشان را برگردانید این چهار ماسک را به شما معرفی می کنیم : 1- جهت نرم کردن پوست دست، مقدار برابر گلیسیرین و گلاب را مخلوط کرده و به کار برید. 2- جهت نرم و سفید کردن دست، مقدار ی عسل و آب لیموترش را مخلوط نموده به مدت پانزده تا بیست دقیقه روی دستها بمالید و سپس بشوئید. 3- جهت نرم کردن دستهای زبر و خشن، دو عدد زرده تخم مرغ را با دو قاشق چای خوری روغن بادام شیرین به همراه بیست و پنج گرم گلاب و بیست و شش قطره تنتور ساده بنژوان مخلوط کرده و دستها را آغشته نمایید و با یک دستکش نخی بپوشانید و پس از چند ساعت بشوئید. (یک تا دو بار در ماه) 4- جهت نرم کردن دستهای خشن و تیره میتوان از مخلوط آب پرتقال و عسل استفاده کرد. با تشکر از دانش اموز گلم فاطمه جهت ارسال این مطلب

با سلام به همه دوستان عزیزم

 دوستان عزیزم بخاطر پیامهای قشنگتون ممنونم.بازم منتظر پیامهای قشنگتون هستم.تا روز سیزده فروردین نیستم و نمیتونم به نت بیام اما بعد از ان بازم میام.و جواب پیامهاتونو میدم.بهاری پر از شادی سلامتی و موفقیت برایتان آرزومندم.مرا از دعای خیر خودتان بی نصیب نذارید.

   

تاریخچه

منشا و زمان پیدایش نوروز، به درستی معلوم نیست،اما این جشن، قدمتی سه هزار ساله دارد و قدیمی‌ترین آیین ملی در جهان به شمار می‌رود. در برخی از متون کهن ایران ازجمله شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری، جمشید و در برخی دیگر از متون، کیومرث به‌عنوان پایه‌گذار نوروز معرفی شده است.ابداع نوروز در شاهنامه، بدین صورت روایت شده است که جمشید در حال گذشتن از آذربایجان، دستور داد تا در آنجا برای او تختی بگذارند و خودش با تاجی زرین بر روی تخت نشست. با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان منور شد و مردم شادمانی کردند و آن روز را روز نو نامیدند. برخی از روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌دهد. بر طبق این روایت‌ها، رواج نوروز در ایران به 538 سال قبل از میلاد یعنی زمان حمله کورش به بابل بازمی‌گردد. همچنین در برخی از روایت‌ها، از زرتشت به‌عنوان بنیان‌گذار نوروز نام برده شده است. اما دراوستا نامی از نوروز برده نشده است.

نوروز در زمان هخامنشیان

کورش، بنیان‌گذار هخامنشیان، نوروز را در سال 538قبل از میلاد، جشن ملی اعلام کرد. وی در این روز برنامه‌هایی برای ترفیع سربازان، پاکسازی مکان‌های عمومی و منازل شخصی و بخشش محکومان را اجرا می‌نمود. این آیین‌ها در زمان سایر پادشاهان هخامنشی نیز برگزار می‌شده است. در زمان داریوش یکم، مراسم نوروز در تخت جمشید برگزار می‌شد. البته در سنگ‌نوشته‌های به‌جا مانده از دوران هخامنشیان، به‌طور مستقیم اشاره‌ای به برگزاری نوروز نشده است. اما مطالعات بر روی این سنگ‌نوشته‌ها نشان می‌دهد که مردم در دوران هخامنشیان با جشن‌های نوروز آشنا بوده‌اند و هخامنشیان نوروز را با شکوه و عظمت جشن می‌گرفته‌اند. شواهد نشان می‌دهد داریوش اول هخامنشی، به مناسبت نوروز در سال 416 قبل از میلاد سکه‌ای از جنس طلا ضرب نمود که در یک طرف آن سربازی در حال تیراندازی نشان داده شده است. در دوران هخامنشی، جشن نوروز در بازه‌ای زمانی بین 21 اسفند تا 19 اردیبهشت برگزار می‌شده است.

نوروز در زمان اشکانیان و ساسانیان

نوروز پس از اسلام

از برگزاری آیین‌های نوروز در زمان امویان نشانه‌ای در دست نیست و در زمانعباسیان نیز به نظر می‌رسد که خلفا گاهی برای پذیرش هدایای مردمی، از نوروز استقبال می‌کرده‌اند. با روی کار آمدن سلسله‌های سامانیان و آل بویه، جشن نوروز با گستردگی بیشتری برگزار می‌شد. در دوران سلجوقیان، به دستور جلال الدین ملک شاه سلجوقی تعدادی از منجمان ایرانی از جمله خیام برای اصلاح تقویم ایرانی گرد هم آمدند. این گروه، نوروز را در اول بهار قرار دادند و جایگاه آن را ثابت نمودند. بر اساس این تقویم که به تقویم جلالی معروف شد، برای ثابت ماندن نوروز در آغاز بهار، مقرر شد که هر چهار سال یک‌بار، تعداد روزهای سال را (به‌جای 365 روز)، برابر با 366 روز در نظر بگیرند. طبق این قاعده، می‌‌بایست پس از انجام این کار در 7 دوره، در دوره هشتم، به جای سال چهارم، بر سال پنجم یک روز بیفزایند. این تقویم از سال 392 هجری آغاز شد. نوروز در دوران صفویان نیز برگزار می‌شد. در سال 1597 میلادی، شاه عباس صفوی مراسم نوروز را در عمارت نقش جهان اصفهان برگزار نمود و این شهر را پایتخت همیشگی ایران اعلام نمود. 

نوروز در دوران معاصر

نوروز به‌عنوان یک میراث فرهنگی در دوران معاصر همواره مورد توجه مردم قرار داشته و عموما هرساله برگزار می‌شده است. البته برگزاری جشن نوروز به‌صورت علنی در برخی از کشورها توسط برخی از حکومت‌ها برای مدت‌زمانی ممنوع بوده است. حکومت شوروی برگزاری جشن نوروز را در برخی از کشورهای آسیای میانه نظیر ترکمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان ممنوع کرده بود و این ممنوعیت تا زمان میخائیل گورباچف تداوم داشت. با این وجود، مردم این مناطق نوروز را به‌صورت مخفیانه و یا در روستاها جشن می‌گرفته‌اند. همچنین برخی از مردم این مناطق برای جلب موافقت مقامات محلی نام دیگری بر روی نوروز می‌گذاشتند؛ به‌طور مثال در تاجیکستان، مردم با اتلاق جشن لاله یا جشن 8 مارس سعی می‌کردند که آیین‌های نوروز را بدون مخالفت مقامات دولتی به جای آورند. همچنین در افغانستان، در دوران حکومت طالبان، برگزاری جشن نوروز ممنوع بود و این حکومت تنها تقویم هجری قمری را به رسمیت می‌شناخت.

جغرافیای نوروز

منطقه‌ای که در آن جشن نوروز برگزار می‌شد، امروزه شامل چند کشور می‌شود. نوروز همچنان در این کشورها جشن گرفته می‌شود. با وجودی که بسیاری از آیین‌های نوروزی در این کشورها به‌صورت مشابه در این کشورها برگزار می‌شود، اما برخی آیین‌های نوروز در این کشورها دارای تفاوت‌هایی با یکدیگر هستند. به‌طور مثال در افغانستان در روز اول نوروز، سفره هفت‌میوه می‌چینند ولی در ایران، سفره هفت سین می‌اندازند. 

کشورهایی که نوروز را جشن می‌گیرند:

ایران • افغانستان • تاجیکستان • ترکمنستان • عراق • ترکیه • سوریه • لبنان • جمهوری آذربایجان • ازبکستان • قرقیزستان • قزاقستان • پاکستان

کشورهایی که جشنی مشابه نوروز دارند: