مصرف کافئین در پیشگیری از بیماری ام اس موثر است

نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مصرف مواد کافئین دار از جمله قهوه در پیشگیری از بیماری فلج اعصاب یا ام اس موثر است.
به گزارش مرکز خبری امید ، آزمایشات انجام شده بر روی موش‌های آزمایشگاهی نشان داد که اگر این موش‌ها در روز شش تا هشت فنجان قهوه مصرف کنند احتمال ابتلای آنها به بیماری شبیه به ام اس انسانی بسیار کمتر است.
پژوهشگران امیدوارند که این یافته به کشف روش‌های جدیدی برای جلوگیری از بروز ام اس در انسانها شود.
بر اساس مطالعات منتشر شده در مجله پیشرفتهای آکادمی ملی علوم، به نظر می‌رسد که کافئین نقش قابل ملاحظه‌ای در پیشگیری از آسیب سیستم عصبی دارد.
اما کارشناسان توصیه می‌کنند که مقدار مصرف نباید بیشتر از پنج فنجان در روز باشد؛ چرا که بر اساس شواهد و مدارک پزشکی استفاده از مقادیر بیشتر خطر ابتلا به دیابت را تشدید می‌کند.
در حالی که هنوز واکنش زنجیره‌ای که منجر به بروز ام اس می‌شود هنوز کاملا درک نشده است اما گفته می‌شود که یک مشکل اصلی در این رابطه ورود سلولهای ایمنی به سیستم اعصاب مرکزی است.
در این شرایط سیستم ایمنی خودکار بدن به بدن حمله ور می‌شود و به تدریج و در حال پیشرونده‌ای غلاف‌های چربی میلین را تخریب می‌کند. این غلاف‌ها نقش حفاظت از رشته‌های عصبی را برعهده دارند.
درمانهای فعلی برای ام اس تنها به کند کردن روند پیشرفت بیماری پس از ابتلا محدود می‌شود.
در دانشگاه کورنل در آمریکا و دانشگاه تورکو در فنلاند، پژوهشگران در تلاش برای استفاده از یک بیماری در موش موسوم به «التهاب میلین مغز تجربی سیستم ایمنی خودکار یا EAE هستند تا پیشرفت ام اس در انسان را از این طریق نمونه سازی کنند. یکی از تاثیرات کافئین هم در موش و هم در انسانها تاثیر روی مولکولی با عنوان آدنوسین است که در خواب و تولید انرژی نقش اصلی ایفا می‌کند.
وقتی موش‌ها کافئین مصرف می‌کنند، آدنوسین نمی‌تواند به یک گیرنده خاص روی سطح سلولها مرتبط شود.
به نظر می‌رسد که این حالت در عوض روی توانایی سلول‌های دستگاه ایمنی برای ورود به سیستم عصبی در بخشی از مغز تاثیر غیر مستقیم داشته باشد و در نتیجه موش‌ها به EAE مبتلا نمی‌شوند.
بیماری ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis) نوعی بیماری مزمن و اغلب پیش رونده دستگاه عصبی مرکزی است که با از بین رفتن غلاف میلین در برخی از اعصاب مغز نخاع به صورت تکه‌های کوچک مشخص می‌شود.
از بین رفتن غلاف میلین عامل اختلال در انتقال پیام‌های عصبی است. علت این بیماری هنوز ناشناخته بوده و در افراد جوان بین ?? تا ?? سال شایع‌تر است. هم چنین نرخ ابتلا در زنان دو برابر مردان است.
روند ام اس در اشکال متعددی صورت می‌گیرد که اغلب بیماران دچار حملات شدید و بعد تخفیف علایم شده و بین حملات هیچ علامتی وجود ندارد.
پیشرفت حاد و سریع در این بیماری به ندرت دیده می‌شود و در بیشتر مبتلایان سیر بیماری خوش خیم بوده و علائم به قدری خفیف است که بیمار حتی به پزشک هم مراجعه نمی‌کند.
شایعترین علایم این بیماری عبارت از خستگی مفرط، ضعف، ‌کرخ شدن دست و پا، ناهماهنگی حرکات و از دست دادن تعادل، درد،‌ تاری دید، حساسیت به گرما، گیجی، اختلالات شناختی، مشکلات دفع ادرار و مدفوع و اختلالات جنسی هستند.
شناسایی و کنترل به موقع علایم بیماری از دشت و سرعت پیشرفت آنها می‌کاهد. برگشت بیماری اغلب با دوره‌های استرس عاطفی یا جسمی شدید همراه است