شرایط مورد نیاز جهت پرورش

1-آب

الف- درجه حرارت مناسب برای رشد و تغذیه مناسب ماهیان گرمابی 20 تا 30 درجه  و دمای اپتیمم 25 درجه سانتی گراداست.

ب – میزان اکسیژن آب بیش از چهار میلی گرم در لیتر باشد .

ج- آب مورد استفاده فاقد آلودگیهای خطر ناک باشد .

د-PH آب بین 7تا 8/5 باشد.

2-خاک

الف – استخرهای پرورش ماهیان گرمابی بصورت خاکی بوده و عمق آن در مناطق گرمسیر بصورت متوسط 2 تا 2/5 و در مناطق سرد سیر 2تا 1/8 متر است .

ب- PH خاک تا حد امکان می بایست به 7 نزدیکتر باشد .

ج- جنس خاک تا حد امکان رسی یا رسی لومی یا لومی رسی باشد .

    دلیل کشت توام :

پرورش چند گونه ای ماهیان گرمابی از متداولترین و اقتصادی ترین روشهای پرورش این ماهیان در جهان و ایران است . در این روش ماهیان مورد نظر از تمامی سطوح غذایی طبیعی استخر استفاده نموده و علاوه بر این اثر متقابل مثبت تغذیه ای بر روی یکدیگر دارند .

     تغذیه :

1- عادات تغذیه ای ماهی کپور معمولی

 بچه ماهی نو رس تازه به تغذیه افتاده : ماهی ، از روتیفرها و نوزادان آنتن منشعبها و پارو پایان تغذیه می نماید و با رشد ماهی ( 10تا 20 میلی متر ) از آنتن منشعب ها و پارو پایان و بتدریج علاوه برجانوران فوق از جانوران کفزی نیز تغذیه می نمایند بچه ماهیان بزرگتر از 10 گرم میتوانند از بی مهرگان ، سخت پوستان ، حشرات ، لاروهای حشرات ، نرم تنان ، کرمهای کفزی ، قسمتهای پوسیده گیاهان ، بذر گیاهان و … تغذیه کنند .

پرورش دهندگان ماهی ، از این  عادت همه چیز خواری ماهی استفاده کرده غذاهای دستی متشکل از دانه های غلات مثل جو ، گندم ، ذرت و کنجاله های حبوبات و … را برای تکمیل تغذیه ماهی استفاده میکنند .

2-عادات تغذیه ای ماهی کپور نقره ای

این ماهی در دوره کوتاهی از عمر و در اوایل زندگی خود از زی شناوران جانوری که شامل رو تیفرها ، آنتن منشعب ها و پارو پایان است تغذیه می کند ، طول دوره در شرایط مساعد محیطی حد اکثر بیست روز است و پس از آن رژیم غذایی ماهی تغییر یافته و زی شناور گیاهی می خورد .

نوزاد ماهی در بدو تولد وابسته به کیسه زرده بوده و پس از جذب کیسه زرده قادر به شنای فعال و تغذیه خارجی می شود . در این مرحله بچه ماهی نو رس نامیده شده و از روتیفرها و نوزادان آنتن منشعبها و پارو پایان تغذیه میکند . بتدریج با بزرگ شدن بچه ماهی قادر به تغذیه از آنتن منشعبها و پارو پایان شده و در طی یک دوره چند روزه با تکامل اندام تصفیه کننده هم زمان از زی شناور جانوری و زی شناور گیاهی تغذیه می کند و بعد از تکامل نهایی اندام تصفیه کننده اکثراً از زی شناوران گیاهی تغذیه می کنند ، در طی این دوره بچه ماهی به مصرف غذای دستی که بصورت پودر نرم در آمده است عادت پذیری دارد . غذای ماهی کپور نقره ای را بعد از پایان مرحله بچه ماهی نو رس ، یعنی در مرحله انگشت قدی و مرحله پرواری و مرحله بلوغ عمدتاً زی شناوران گیاهی و دیتریت ها  و بصورت جزیی زی شناوران جانوری تشکیل می دهند .

3- عادات تغذیه ای ماهی کپور علفخوار

نوزاد ماهی بعد از گذشت 3 تا 4 روز از تولد ( خروج از تخم ) شروع به تغذیه از روتیفرها و نوزادان آنتن منشعبها و پارو پایان میکند . بچه ماهی نورس همزمان با تغذیه از غذاهای فوق می تواند ا ز غذا های مصنوعی تهیه شده بصورت پودر نرم استفاده کنند بعد از اینکه طول بچه ماهی به 20 تا 30 میلی متر رسیده تغذیه از جوانه ها و برگهای باریک گیاهان آبزی شروع می گردد با رشد بچه ماهی ، نسبت روتیفرها در رژیم غذایی ماهی بتدریج کاسته شده ولی تغذیه از سخت پوستان ادامه می یابد طول روده بچه ماهی 3 تا 10 سانتی متر معادل 8/1 تا 3/2 برابر طول بدن خواهد بود و دندانهای حلق ماهی برای خرد کردن گیاهان عالی بخوبی توسعه یافته و از برگهای

 جوا ن و باریک طیف وسیعی از گیاهان آبزی ( انواع پوتاموژتون ، سرا توفیلوم ، بندواش ، میر یو فیلوم و … ) و گیاهان  خشکی ( شبدر و یونجه و … ) تغذیه میکنند .

 4- عادات تغذیه ای کپور سر گنده

نوزاد ماهی در بدو خروج از تخم به کیسه زرده وابسته بوده و پس از جذب کیسه زرده و شروع شنای فعال از زی شناور جانوری که عمدتاًشامل روتیفرها و نوزادان آنتن منشعبها و پارو پایان است تغذیه میکند و با بزرگتر شدن بچه ماهی قادر به تغذیه از آنتن منشعبها و پارو پایان شده و با مصرف از زی شناوران گیاهی نیاز خود را تکمیل میکند .

ماهی کپور سرگنده در تمامی مراحل زندگی خود یعنی مرحله بچه ماهی نورس ، مرحله بچه ماهی انگشت قد،مرحله پرواری و مرحله بلوغ از زی شناوران جانوری تغذیه میکنند .

( CYPRINUS   CARPIOماهی کپور معمولی ( نام علمی

معمولاَ درازای بدن ماهی سه برابر پهنای ماهی است ، فلسهای بدن درشت ، سرماهی نسبتاًبزرگ ، پوزه گنده و دهان انتهایی است . ماهی دارای چهار عدد سبیلک بوده و یا سه پشتی دراز و ممتد است . خط جانبی کامل و رنگ بدن در قسمت پشتی تیره و در پهلوها و شکم زرد – نارنجی است . مشخصه اصلی نژاد پرورش کپور ارتفاع زیاد بدن است .

یعنی پهنای بدن کپور پرورشی نسبتاًزیاد و در مقایسه با ارتفاع بدن ، ارتفاع سر کمتر است.

 ماهی کپور نقره ای  نام علمی ( HYPOPHTHAL   MOLITRIX)

ماهی کپور نقره ای یا فیتو فاگ که به غلط به ماهی آزاد پرورشی نیز معروف است ، دارای بدنی فشرده از پهلوها و نسبتاً مرتفع ، دارای کیل شکمی از ابتدای بر جستگی شکم تا مخرج ، سر نسبتاًبزرگ ، چشمها کوچک ، دهان بزرگ و هلالی و لب پایین اندکی جلوتر قرار دارد . انشعابات آبششی به عضو مشبک و اسفنجی متصل هستند ، فلسها کوچک است و خط جانبی در ابتدای بدن با شیب تندی بطرف بالای بدن امتداد دارد ، ابتدای باله پشتی عقب تر از باله شکمی قرار دارد ، انتهای باله سینه ای به ابتدای باله شکمی نمی رسد ،قسمت

پشتی سینه – خاکستری ، طرفین بدن سفید متمایل به زرد و قسمت شکمی بدن سفید

 نقره ای است.

(CTENOPHARYNGODON  IDELLA)ماهی کپور علفخوار  نام علمی

ماهی کپور علفخوار یا آمور که به غلط به ماهی سفید پرورشی معروف است ، دارای بدنی تقریباً گرد و استوانه ای است ، سر فاقد فشردگی چشمها نسبتاَ کوچک ، دهان پایینی و لب پایینی کوتاه تر است ، باله پشتی کوتاه و ابتدای باله پشتی روبروی باله سینه ای است . خط جانبی تقریباَ مستقیم و فلسها نسبتاً درشت ، دندانهای حلقی شبیه شانه با شکافهای زیاد است . رنگ بدن سفید – روشن ، پشت بدن سیاهتر ، شکم سفید متمایل به خاکستری ، باله های پشتی و سینه ای سفید – سیاه و دیگر باله ها رنگ روشنتر دارد .

ماهی کپور سر گنده ( نام علمی  (ARISTICHTHYS   NOBILIS

ماهی کپور سرگنده دارای بدنی فشرده از جانبین ونسبتاً مرتفع می باشد.شکم فقط بین قائده باله شکمی و مخرج دارای خط کیل است ، سر خیلی بزرگ ، چشمها کوچک دهان بزرگ و هلالی است ، لب پایینی مقداری جلوتر قرار دارد ،انشعابات آبششی انبوه و جدای از هم قرار دارند ، ابتدای باله پشتی عقبتر از قائده باله شکمی قرار دارد ، باله سینه ای بزرگ و انتهای آن یک سوم تا دو پنجم باله شکمی را می پوشاند. فلسها کوچک ، ابتدای خط جانبی به شکل منحنی و انتهای آن نسبتاً مستقیم است. سطح بالایی سر و بدن سیاه و متمایل به سبز ، طرفین بدن بوسیله خالهای سیاه پوشیده شده و سطح شکمی بدن زرد ، خاکستری است .

منبع:اداره کل شیلات استان کرمانشاه